De werken van Vondel. Deel 5. 1645-1656

[p. 522]

Op den Getrouvven Herder van Henrick Bloemaert,aant.^*

Doorluchtigh Schilder en Poéet.

Mach men hem niet Bloemaert noemen,
Die twee kunsten, als twee Bloemen^{vs. 2}

Minnelick te saemen paert,³

En uyt beyde honigh gaert,

Die de Bijen komen stelen,
Waer dees vloeyt uyt zijn penseelen

En zijn Penne? o leckerny!

Puyck van Schilder-poëzy!

Riep ick daetlick, toen zijn dichten⁹
Mijn gemoedt aen hem verplichten,

Die met zijn Latijnsche tong¹¹

Liefelick als Naso zong.¹²

Nu verlang ick dat mijn ooren
Den Getrouwen Herder hooren,

Die gewilligh sterven wil

Voor de zuyvere Amaril.¹⁶

Jonckheyt, laet Tuskanen vaeren:¹⁷
Bloemaert leert in luttel blaeren

U in duytsch het Herders-spel,¹⁹

Wet uw breyn en luyster snel

Hoe hy d'eene spraeck in d'ander
Kan vergieten, zoet en schrander,²²

Dat de koelste sich vergeet²³

Aen Guaryn in 't Neerlantsch kleet.

I.V. Vondel.

* Van 1650. Afgedrukt volgens de tekst in Den getrouwen herder... Van Guarini... Op nieuws uyt het Italiaensch vertaelt ende gerijmt door Henr. Bloemaert, Utrecht, 1650, 8^o, blz. ([Illustration]) 5 van het voorwerk.
Hendrik Bloemaert ± 1601 te Utrecht geboren, en daar 31 Des. 1672 gestorven, was een schildersleerling van zijn vader Abraham Bloemaert. Op een reis naar Italië maakte hij zich vertrouwd met het Italiaans. De Pastor fido van Guarini was reeds in 1617 door Rodenburg nagevolgd, in zijn Trouwen Batavier, en in 1618 vertaald door G. van der Eembd. Vondel maakte van Guarini's drama gebruik voor zijn Leeuwendalers, en stelde daardoor belang in deze vertaling.

vs. 2 twee kunsten: schilderkunst en dichtkunst (vs. 6-7).

3 Minnelick: liefelik.

9 dichten: gedichten.

11 Blijkbaar had Bloemaert reeds Latijnse verzen geschreven.

12 Naso: Ovidius.

16 zuyvere: kuise.

17 Tuskanen: het Italiaanse origineel.

19 duytsch: Nederduits, Nederlands.

22 vergieten: overgieten, vertalen; zoet: vloeiend.

23 Dat: zodat; sich vergeet aen: geboeid wordt door.