De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645
(1930)–Joost van den Vondel– Auteursrecht onbekendSpore aen den heer Hooft,
| |
[pagina 536]
| |
10[regelnummer]
Van onze sloffigheid, en Duitsch en duidlijk spreker:Ga naar voetnoot10
Die zelf den ZwijgerGa naar margenoot* van den ouden Tibervliet
Zou tarten, met ons' tael, en toonen, dat'er niet
Geredent is, zoo rijp, van deftige Latijnen,Ga naar voetnoot13
Of 't licht van Holland dar wel tegens Rome schijnen.Ga naar voetnoot14
15[regelnummer]
Dit werrek eischt een Godt, die schiklijk scheiden zalGa naar voetnoot15
Dien bayerd, zoo verwart, door allerly geval:Ga naar voetnoot16
Een' Godt, dit gantsch volmaekt, en zonder sijd' te draegenGa naar voetnoot17
Aenschout van 's hemels top der sterffelijken plaegen:Ga naar voetnoot18
Zoo veel vermaerde steên, bedolven in haer' asch,
20[regelnummer]
Berooft van schat en pracht, de kampen van 't gewas.Ga naar voetnoot20
Heirlegers tegens een gevoert, door razerye:Ga naar voetnoot21
De Vrijheit hier aen 't woên, en daer de tyrannye:
De Koning tegens 't volk: de burgers onderling
In 't harrenas, vermengt met busse, spies, en kling:Ga naar voetnoot24
25[regelnummer]
De Graeven op 't schavot, en d'Edelliên aen 't vlughten:
Hier 't vier des Martelaers: de wetten daer aen 't zuchten:Ga naar voetnoot26
De Kerken gins in last, geplondert van cieraet:
Geloof en brein gesplist: gedeelden raedt en Staet.Ga naar voetnoot28
't Verbond beswooren, en lichtveerdigh weêr gebroken:Ga naar voetnoot29
30[regelnummer]
Hier quaed berokkent: daer gesponnen: gins gewroken:Ga naar voetnoot30
Verkrachte kuischheid, en vermoorde onnozelheit:Ga naar voetnoot31
Verraed en oproer: 't juk de steden opgeleit.
Maer wat verpijn ik my u all' d'ellend te noemen:Ga naar voetnoot33
Eer tel ick 't oeverzand, en al de lentsche bloemen.Ga naar voetnoot34
35[regelnummer]
Ook is mijn wit alleen te noopen uwen geest,Ga naar voetnoot35
Die op dees heirbaen draeft, en nijd noch opspraek vreest:
Een' heirbaen die u zal geleiden na de starren:
Terwijl, om snood gewin, hier snoode zielen marren:Ga naar voetnoot38
Die, als het domme vee, slaen d'oogen na beneên,
40[regelnummer]
En hebben 't leven noch met mensch noch Godt gemeen.
|
|