De werken van Vondel. Deel 4. 1640-1645

[p. 537]

Den CXIX Psalm.aant.^*

Wijze: Waar wert oprechter trouw.

I.

Als ick benepen was^{vs. 1}

Van droefheit, riep ick ras

Om hulp naar God gestadigh;

Die my, uit den gerusten schoot⁴

Des hemels, hoorde, en zoo genadigh

Zijn noothulp boodt.⁶

II.

Ick riep: bevry my toch

Van 't onrecht en bedrogh

Der smettelijcke monden.⁹

Wat artseny, wat heelzaam kruit¹⁰

Geneest de tong, die ongebonden¹¹

Vaart in en uit?

III.

Zy quetst van verre juist

Als pijlen, met de vuist

Van eenen Reus geschoten.

Zy wont het hart, waar op zy mickt,

Zoo snel als blixem steile sloten¹⁷

Verbrant, verschrickt.

IV.

Och, dat ick langer hier

Met wilden Arabier

En Ismaêl moet wrijten²¹

In Kedar, en in tenten bang

En druckigh al mijn leven slijten.^22-23

Wat valt dit lang!

V.

Ick altijt vregezint

Most omgaan onbemint

* Van omtrent 1642? Afgedrukt volgens de tekst in Vondels Verscheide Gedichten 1644, blz. 398. De herziene vertaling vindt men in Koning Davids Harpzangen (Dl. 6).

vs. 1 benepen: bekneld, gedrukt.

4 gerusten: rustige, veilige.

6 noothulp: hulp in nood (in de omwerking: Verloste in noot).

9 smettelijcke monden: lastertongen.

10 heelzaam: genezend. In de tekst der Vulgata: quid apponatur tibi ad linguam dolosam? Anders in de Statenvertaling.

11 ongebonden: onbeteugeld.

17 steile sloten: onneembare burchten.

21 wrijten: wrokken, tegenstreven.

22-23 bang en druckigh: in benauwdheid en droefenis.

[p. 538]

 

Met hun, die vrede vloecken.

 

Sprack ick van pais en eendraght, zy

 

Bestreden my, uit alle hoecken,

30

Hun weerparty.