De werken van Vondel. Deel 3. 1627-1640

[p. 180]

D.d.B. Op den zelven.aant.aant.^*

Terwijle Themis en Euterpe, om 't gratighst, mijnen,¹

En trecken, om 't genot van dezen Iongeling,

Beslecht de Doot dien twist, na dat langduurigh quijnen,³

En schiet en eigent hem, in 't midden van 't geding.⁴

Wat baat de lauwerkrans? wat baten Hengstebronnen?⁵

Wat baat het, of men 't Recht zijn rol afloopen hoort?⁶

Zoo ras de Doot ons roept, wy volgen, als verwonnen.

Zy leit den willigen, en rucht den wrevlen voort.⁸

Godtvruchtigheit alleen verlaat ons niet in 't sterven:

Stantvastigh houdtze stant, in 't midden van de doot;

En, vagende het lijf van 't rotten, en bederven,¹¹

Bestelt des vromen ziel in 's heils gerusten schoot.¹²

O nutte wisseling! al schijnt het vleesch verloren,
Des overledens geest wort door de doot herboren.

Vit het Latijn vertaalt.

* Van 1628. Afgedrukt volgens de tekst in Vondels Verscheide Gedichten 1644, blz. 313. Van Lennep zocht achter de letters in het opschrift: Daniël de Breen, van wie Vondel onderwijs in de logica en het Grieks had ontvangen. De Latijnse tekst is niet bekend.

1 Themis en Euterpe: (rechts)wetenschap en (zang)kunst; om 't gratighst: begerig wedijverend; mijnen om: dingen naar (oorspr. bieden op).

3 quijnen: ziekte.

4 eigenen: zich toeeigenen; 't geding = die twist (vs. 3).

5 hengstebron: de hippocrene.

6 't Recht zijn rol: de rol van het recht.

8 ruckt voort: sleurt mee; den wrevlen: de weerspannige.

11 vagen van: ontdoen van, vrijwaren voor.

12 bestellen: een plaats verschaffen.