VVoudt van vvonderlicke sinne-fabulen der dieren

Regelnummers proza verbergen

[p. G4v]

XXII. Vanden Hont, ende van 't Schaep. aant.

Ghetuyghen vals, zijn yder mensche schadich,
Maer meest ’t Gerecht, sy ong'lijck doen verradich.

Een groote Dogghe wreet, verhonghert boven maten,

Om dat hy't Schaep, een broot gheleent hadt, soo hy seght,

Treckt onbarmhertich, flucx het arme schaep voor reght,

Eyst stracx te zijn betaelt, oft moest het leven laten.

Het Schaep onnoosel dier, (oft hem doch wat mocht baten)

Heeft voor den Rechter, stracx den eys plat uyt ontkent:

Den dog' hier door vergramt, sich tot ghetuyghen went.

't Recht dat op tuyghen vest, is twijfelich te vaten.

Den Dogghe, tuyghen drie heeft metter yl ghevonden,

Ghelijck de boos, wel steets vint sulcke boeven loos,

Den Gier, den Havick, en de VVolf hy verkoos,

Die yder, met hun wensch het Schaepkens vleesch verslonden.

Dees voor den Rechter, stout des eysschers recht vermonden,

Die eyst doen flucx syn broot; oft dat het schaepkens vleys

Volkomen sou voldoen, syn onrechtvaerdich eys,

De vals' vint altijt, die syn valsheyt recht oorkonden.

'tGhebeurdt noch allen daech, d'onnooselen seer smadich,

VVert vande boosheyt wreet, bevochten tot der doot,

En oft dat hy al klaecht, syn ongeval, en noot

Den Rechter, soo vint hy daer niet veel hulp weldadich.

'tGelt, jonst, en vrienden zijn het recht in allen schadich,

Hier door de boos' verkrijcht het geen syn ziel begeert,

En meest in desen tijt dees valsheyt snoot regeert,

De Schael, hangt al te seer, naer boose 'tGout verradich.

Een valsch ghetuyghen wert, ons wel te recht gheleken,

By een tweesnijdend' swaert: oft pijle scherp verstaelt,

Maer die d' onnoos'len, sal vol valsheyt wederspreken:

Sijn ziel rechtvaerdich, wis ter hellen neder daelt.

[p. G5r]

 

Qua Ghetuyghen, Reden buyghen.

Sallvstivs.

1IUghurta, met Adharbal, hebben alsoo ghehandelt, 2 als de Hondt met ’t Schaep. Wanneer Adharbal te 3 Roomen Iugurtham beschuldichde, dat hy ten 4 onrechte hadde omghebracht synen Broeder, ende 5 hem uyt syn Goedt met ghewelt gedreven: Soo heeft 6 Iugurtha valsche ghetuyghen daer toe gekocht, en de 7 Rechteren met groot ghelt de ooghen begoochelt, om 8 dat sy den Adharbal syn rechtveerdighe sake souden 9 teghen alle Recht krom-om wijsen, ende den 10 Jughurtha het verkeert Vonnis laten uyt-spreken, tot 11 haer voordeel, door middel van het ghelt.

12‘Daer het gelt boven gerechticheyt heerschet, 13 moet onnooselheyt jammerlick verdruckt werden.

14‘Maer Schijn-recht, is geen Fijn-recht!’

Omghekocht, is omghebrocht.

[p. G5v]

Hont, en Schaep.

EEn Schaepje wiert voor Recht ghedaeght,
En van de Hont straf aengheklaeght,
Hoe dat het Schaep Broot schuldich was,
Eyst Lijf, en Goet, of 't Leven ras.
Daer op ontkent het Schaepje schult.
‘Een lijdtsaem Hert dat lijdt ghedult.
De snoode Hont, heeft omghekocht
En VVolf, een Gier, en VVou hy brocht,
Op dat het Schaep wert overtuyght,
En 't Recht, eylaes! krom-om-ghebuyght.
Het Vonnis sprack, gheboghen uyt:
De Schapen-vacht wert nijders buyt.
‘VVee! die besweert een valsche saeck,
‘Om dat hem wat profijt ghenaeck.
‘Ach! wie mis-spreeckt, is fel, en dwaes;
‘Hij wert een boef, en Duyvels aes.

De veelheyt van den haet, doet Machteloosen pijn!
Nochtans, het rechte Recht mach niet gheboghen zijn.

Lijdt, en mijdt.

[p. G6r]

Qua Ghetuyghen, Reden buyghen!
Die Valsheyt zaeyt, sal Boosheyt maeyen.