Die ridderlycke reyse van heer Lodewijck Vertimans van Bolonien
(1544)–Ludovico di Varthema– Auteursrechtvrij
[Folio 75r]
| |
NOch wasser een eylant daer een quaet volck was genoemt Panai met welcken die stadthouder vele aenstoots ende beuechtinghen leedt, ende meer dan met eenighen anderen volcke in Jndia, dye meynde hi ooc te straffen, midts dien hi sijne rustinghe ende sijn volck by hem hadde. Ende dye stadthouder met alle sijnen volcke stelde hem int harnas. Op den xxiiij. dach Decembris, int iaer dusent vijfhondert ende acht, sprongen wi wt op dat landt Panani, in der hauenen voor der stadt twee vren voor den daghe, ende haestelijc riep die stadthouder alle sijn ridders ende knechten die int scip waren, ende claechde hoe dat hem van desen volcke ende wt deser stadt meer leets ende schaden ghedaen was, dan doen wi in Jndien waren. Ende heeftse alsoo goetwillich gesien om dese honden te helpen straffen, ende te verootmoedigen, ghelijc dese hauene ende die gelegentheyt daer toe bequaem was, aen den oeuer der zee. Na dien dede onse geestelijcke vader een schoon sermoon, ende vermaende den meestendeel des volcx dat si weenden, ende seyden dat si bereyt waren te steruen voor den naem des heeren Jesu cristi. Op den seluen maendach so hadden hen die heydenen vergadert, aen den cant der zee by acht duysent mannen, ende teghen ons ghestelt bi veertich stucken bussen, die si al op ons af schoten, maer van der ghenaden gods en was nyemant beschadicht, onder welcken volcke, ghelijc ons van eenen geuangen geseyt was, waren .xliiij. mannen, heydenen ende patroonen der schepen, die daer gesworen hadden bi malcanderen te steruen ende hoopten bi ons victorie te verweruen maer dat henluyden wederstaen wordt was van gods genaden. Ende also spronghen wi stoutelijck onder henluyden, ende staken ende sloegender inden eersten aenloop een hondert ende .xl. doot, ende noch vele ghewont, Ende onser en was niet meer dan ses hondert mannen dye met henluyden sloegen. Ende die eerste man op dat lant was heere Laureys, een sone des stadthouders, van wiens vromicheyt vele gescreuen staet. |
|