Dat .lxxiiij. Capittel, hoe dat dye sonne een middage spera maket, ende van besneden knechten diemen daer vercoopet.
DAer wy alle dese dingen gesien ende bekent hadden, spraken dye Christenen tot ons. O ghi lieue vrienden, die vreemde ende wonderlijcke dinghen sult ghi met v thuys brenghen, in ws vaders lant, so verstaet oock dese dinghen die wy v toonen sullen, siet het is nv opten rechten middach, ende keert v aensicht daer die sonne op gaet Dat deden wi, ende saghen hoe dat si spera maecte op die slincke hant meer dan een span, daer by wy wel mecten dat wi leech inder werelt, ende te rekenen onder ons vaders lant waren. Des wy ons seer verwonderden, mer na mijns ghesellen ende mijnder reysinghe, so wast in die Braecmaent, want wi dat nyedt anders en conden weten, wat dach oft maent dattet int Jaer was. Aldaer is cleyn onderscheyt tusschen de hitte ende die coude van onsen landen. Als wi die dinghen ghenoech ghesien hadden soo begheerden wi van daer te wesen, want wi moesten alle nacht in ons scip waken, op dat wi niet oueruallen, noch geuanghen, noch vercocht, ende ghegeten en werden. Daerom spraken wi totten Christenen dat wi souden schepen alder bequaemste wt der Jnselen oft eylande te gheraken, ende wederom te keeren van daer wi ghecomen waren. Maer eer mijn gheselle wt den eylande schiet, so cocht hi om dusent pardey smaragden, ende twee besneden iongelingen om .cc. pardey, dat sijn ionghe besneden menschen, diemen die nieren met der roeden af snijdet, want in dat eylant sijn cooplieden, die anders niet en handelen dan dat si ionghe knechtkens coopen ende laten die besnijden, ende voeden die op totdat si .xv. oft .xviij. iaren out sijn. ende vercoopen die dan om vele gelts.
Auteursrechtvrij