die rijcste daer af wi hebben hooren segghen, aldaer sult ghi vreemde dingen sien die ghi noch noyt gesien en hebt, maer wi moeten te voren in een ander eylant ghenoemt Borney, een ander grooter schip nemen, want die zee daer vore veel grooter is, dies waren wy terstont te vreden, ende namen den wech tot den voorghenoemden Jnsule oft eylande, tegen die welcke wi altijt suyden waerts varen moesten. Op dyen wech hadden die christenen bi dage ende nachte, haren vrient aen my te spreken van christelike dingen, ende van onsen ghelooue, ende als ic henluyden seyde vanden heyligen aengesichte ons heeren dat tot Roomen is in sinte Peeters kercke, ende van sinte Peeters ende Pauwels hooft, ende ooc vanden anderen heylighen. Si spraken tot mi heymelic oft ic met henluyden trecken woude nae haer huys ende vaderlant, so wouden si eenen grooten heere van mi maken, daer om dat ick alsulcken dinghen ghesien hadde, ende hoe wel het mijnen sin wel gheweest ware, so sorchde ic, indien ic met henluyden gheuaren hadde, dat ic nemmermeer in mijns vaders lant comen en soude, dat maecte mi onlustich om met henluyden te varen. Ende also quamen wy te lande int eylant Borney gelegen bi twee hondert mijlen van Monoch, het was een groote vaert, ende veel neerder dan dander, Die inwoonders der Jnsulen oft eylant sijn eerbare verstandighe luyden, haer verwe is meer wit dan bruyn, haer hemden dye si dragen sijn van catoen, ende die cleedinghe van camelot, ende sommighe die draghen roode bonetten. Jn dit eylant heeft men goede iusticie, van daer brengtmen den Camphora, si seggen dat hy daer wasset, ende dat is een gomme van eenen boome, maer dat wil ic laten sijn, ic en hebs niet ghesien, aldaer bestelde mijn gheselle een schip om hondert ducaten
Auteursrechtvrij