Die ridderlycke reyse van heer Lodewijck Vertimans van Bolonien

Dat .lx. Capittel vander cleydinghen des conincx tot Pego.

[fol. 60v]

ALs wy nv totten coninck van Pego quamen, so vonden wy hem staen bi sommige van sinen rade ende heeren, ende hy thoonde hem seluen treffelijcken tegen ons, want hi niet soo hoochmoedich en is als die coninc tot Calcoeten, oft ander meer, also dat een kint met hem sijn ghebreck seggen mocht. Dese coninc draecht meer robijnen ende edel ghesteents aen hem, meer dan een grote machtige stadt betalen mochte met alle haer goet, in sijn ooren dye costelijcsten een half spanne lanc hangende, ooc aen sijn armen ende vingeren, diesgelijc hadde hy op alle sijne cleederen ende al van gouden laken, ouerset met die scoonste robijnen, ende met so grooter menichte van robijnen ghechiert, dattet een soo schoonen ghelans van hem ghaf, dat yemant die hem des nachts aensiet, soo schijnt dat die sonne schijnt. Also ghinghen die voorgenoemde christenen tot hem, ende seyden hem onse coopmanscap, soo gaf hen die coninc antwoorde, hi woude den anderen dach tot ons seynden, want hi den seluen dach een grote offerhande te doen hadde den duyuel om der victorien wille. Den anderen dach sondt dye coninc tot ons ende om die voorgenoemde christenen, ende dat wi onse coopmanscap souden mede brengen, ghelijc wi deden. Ende als nv die coninc dye schoone gadinghe der coralen bi ons sach, besonderlinge twee snoeren der ghelijcken noyt in Jndia ghebracht en was, so vraechde hi ons wat wy voor luyden waren. Doen antwoorden hem die christenen ende spraken. Groot machtichste coninc heere, het sijn Persianer, daer sprac die coninc tot sinen taelman die dat woort voerde, dat hi ons soude vragen oft wi dat vercoopen wouden, daer sprac mijn geselle. Groot machtige coninc dese ware ende coopmanschap staet al te samen in uwer macht. Doe seyde dye coninck dat hi twee iaer grooten crijch gehadt hadde tegen den coninck van Ana, des hy nv niet so veel gelts voor handen en hadde, maer in dien ghi daervore robinen wilt nemen in mangelinge so sullen wi wel te samen coopmanscappen. Daer lieten wi hem seggen, wi en begheerden daer voor niet, maer alleen sijnder ghenaden ende vrientschappen, ende dat hi die waer nemen soude, ende daermede doen dat hem beliefde. Die christenen verwonderden hem seer grootelijc

[fol. 61r]

dat mijn geselle alsulcken milden ende liberalen presentatie dede voor den coninc, dat hi dat alder schoonste corael nemen soude sonder yet daer voor te gheuen. Als dye coninck verstont haer vrywillicheyt, sprack hi. Jck weet seer wel dat die Persianers milde ende redelijcke luyden sijn, maer ws ghelijc en is hier noyt geweest, ende ick sweere by dat hooft Machomets ende des duuels dat ick sien wil, welcke vry ende milder sijn sal, ick als een coninc, of twee Persianen, ende seynde met een van sinen dienaers, die bracht hem een laken twee spannen lanc, seer schoon van gout ghemaect, rontom met edel gesteente beset. Als hi dat op dede, so sach ic ses onderscheyden schuyuen daer in, al vol robijnen, die sette hi voor ons ende sprac tot ons. Nv neemt daer af so vele, ende wat ghi wilt. Doen sprac mijn mede geselle, O ghenadige heer coninck, ghi bewijst mi so veel vrientschappen, dat ic bi dat gelooue dat ick hebbe tot Machomet, dijn ghenade schencken wil al die comanscap die ic hebbe, want ghi sult weten, dat ic nyet in der werelt om en trecke om goet te winnen, mer alleen daerom, dat ic sien mach vele landen ende menichderley volck, haer seden ende manieren. Doe sprac die coninck. Can ick v dan niet ouerwinnen met uwer miltheyt, dat moet mi leet sijn. Maer neemt dat ic v gheuen wille, ende mettien nam die coninc een goede hant vol edelder robijnen wt yeghelic laken van dat voorgenoemde kistken, ende gaf hem die, dier waren bi .CC. ende sprack. Neemt die gaue van eenen coninc van Pego,om uwer eeren ende goetwillicheyts wegen die ghi teghen mi ghetoont hebt, ooc so schonck hi eenen yeghelijcken Christen twee robijnen, die geschat waren op duysent ducaten. Jck ghelooue dat mijns gesellens robijnen wel hondert dusent ducaten weert waren, ghelijc si ooc geschat waren. Mijn geselle ende ick seyden den coninc grooten danck, ghelijck dat oock behoorde. Ende ick gelooue datter gheen milder coninck opter eerden gheuonden en wort, ende hy ontfangt alle iaer een Milion gouts, sonder dat edel ghesteente dat hem toeghebrocht wert. Jn sijn lant valt vele Lacca, Sandel, ende bresilie hout, catoen ende vele sijden, Ende alle sijn incomen gheuet hi sijnen soudeniers. Dat volc in desen lande is seer oncuysch. Als wy nv sommighe dagen aldaer geweest waren, so gingen wi wederom tot den coninc met dancsegginghe. Ende de twee Christenen namen oorlof aen den coninc voor ons ende voor haer seluen, ende hi beschicte ons om in te gaen, ende al dat ons van noode was, in dien dat wi daer langher hadden willen blijuen, ende also bleuen wi aldaer noch vijf dagen. Jn dien seluen tijdt quam die coninc van Pego een bootschap, hoe dat die coninc van Ana weder quam met grooter rustinghen totter oorloghen. Als hi dat vernomen had, so reysde hi hem tegen met veel volcx te voete ende te peerde. Den naesten dach daer na, sagen wi noch .ij. vrouwen die hen willichlijck verbranden, ghelijc ic hier vore geseyt heb tot Tarnasseri.