Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
Auteursrechtvrij
[pagina 390]
| |
Na de wijse: Van den twee en veertighsten Psalm.
O Ionckheydt, hoe zijn u jaren
Soo met droefheydt heen ghegaen?
Och lacy, noyt meer beswaren
Heb ick, Heer, als nu ontfaen
Hoe zijt ghy soo seer belaen?
Maghmen 't u dan niet ontslaen?
Het comt deur 't eerste benouwen
Onnut het voor voor te houwen.
Soud dese wortel noch steecken
In u, en niet zijn verteert?
Lacy 'tis noyt meer ghebleecken,
Hoe seer het my heeft verheert.
Maeckt u dit soo seer besweert
Is u 'tvolck niet lief en weert?
Och Heere, niet op der eerden
| |
[pagina 391]
| |
Ick oyt hier liever aenveerde.
Ick meynd, dat ghy uwe leven
Geern voor de Ghemeente gaeft.
Mocht ick't haer tot profijt gheven,
'Twaer een dranck die my soet laeft.
Of ghy dan een weynigh slaeft,
Daer u de Heer mee begaeft.
Dat wil ick gantsch'lijck niet achten:
Gheheel anders zijn mijn clachten.
Wat meught ghy dan noch voorstellen
Te bieden eenigh excuys?
Dunckt het u van Ionghesellen
Niet is een beswaerlijck cruys?
Denckt dat ick self om mijn huys
Leden heb soo swaer confuys.
Och Heere, ghy cont verwinnen:
Maer wat sal ick doch beginnen?
Ghy sult u goetwilligh gheven
Te nemen u dienst wel waer.
Hoe is mijn hert soo vol beven?
Hoe valt mijn swackheydt soo swaer?
Hebt ghy niet een goede Vaer
Die u bystaet voor en naer?
| |
[pagina 392]
| |
Ghy sijt oock alle mijn wenschen,
Gheenen troost vind ick aen menschen.
Laet varen u sware claghen,
Weest in my doch wel gherust.
O Godt, 't zijn soo sware plaghen,
Mijn gheest is schier uytgheblust.
Hebt slechts in mijn wet u lust;
'Tsal soo haest worden versuft.
Mocht mijn hert ruste ghebeuren,
Het soude dan wel heen sleuren.
Gherustheydt sal ick u gheven,
Dat ghy het datelijck ghevoelt.
Hoe soud 't meughen in mijn leven,
Eenighsins worden vercoelt?
Gheheel onseker ghy doelt,
'Tsal soo haest zijn uytghewoelt.
Daer na is al mijn verlanghen,
Het valt Heer dus al wat banghe.
Na treuren soo comter vreughde,
Na onweder heel moy weer,
O Godt, dat ick my tot deughde
Ghenoegh oeffend' in u leer.
Schickt u daer na met begeer,
| |
[pagina 393]
| |
Ghy crijght troost, al sijn ghy teer.
Heer deur u can ick verwinnen,
Ghevoel ick nu te beginnen
Begint het in u te versachten,
'Tsal noch meer worden versoet.
Heer ghy sult my niet verachten
Al word ick reeckent onvroet.
Acht niet wat van vleys en bloedt
Wordt ghebaert en uytghebroet.
Daer ben ick nu schier deur comen,
Noyt was het ghemoet soo vrome.
Ick sal een bestendigh herte
V doen behouden ten endt.
Ick bevind dat ghy mijn smerte
In blijdtschap hebt omghewent.
Laet varen u swaer torment,
Siet dat ghy my recht bekent.
Dat wil ick nu doen in vrede,
Adieu druck en swarigheden.
Na beter. |
|