Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Van den ses-en-veertighsten Psalm.
ICk dancke o Heer u goetheydt groot,
Die my verlost heeft uyt alle noot,
En bid u hooghe Majesteyt
Bewaert my voort, in lief en leyt,
Dat ick niet doe dan u behaghen,
En alle smaet lijdtsaem can draghen,
Want wat ghy wilt dat is al goet,
| |
[pagina 387]
| |
Buyght mijn wil onder u wil soet.
Slaet acht op u dienst-knecht die ghy tucht,
En veel onder u versoeckingh sucht,
Dat u beproef, by dagh en nacht,
Eenighe vruchten door hem wracht,
Om lijdtsaemheydt en dult te leeren,
'Twelck ick selfs eerst van u begeere:
Want wat schaedt hier een harde slagh,
Alst hert op u recht rusten magh.
Door u tucht-roede men best bevint,
Dat ghy ons noch houdet voor u kint,
Tucht is wel bitter in die mont,
Maer voor de ziele seer ghesont,
Ghy zijt selven Meester en Vare,
En weet wat voor ons beste ware,
Ist u wil dat ick nogh meer ly,
En noch meerder gheloutert zy.
Ick ben te vrede gheeft slechts verdragh,
Dat ick't tot u eer uytvoeren magh,
Want waer ghedult het herte raeckt,
Ongheluck wordt gheluckigh maeckt,
Na droefheyt comt seer veel verblijden,
En ruste volght na moeylijck strijden,
Heer gheeft ghedult een willigh pack,
Om te draghen veel onghemack.
| |
[pagina 388]
| |
Door gheen leyt laet my te rugghe gaen,
Maer drijvet my des te stijver aen,
Wie meest verdraeght, wie meest verwint,
Geeft my te zijn lijdens ghesint,
Want wat ghy wilt daer moet ick ane,
Veel liever geern als nood ghedane,
Alle mijn teghenheydt en druck,
Leyt tot een ingangh van gheluck.
Laet Heer die vertroostingh van u woort,
Meer dan onghedult worden ghehoort,
Als ghy my besoeckt met elendt,
Weynt mijn beproef tot een goet endt,
Als druck mijn herte comt clemmen,
Soo laet uwen kracht boven swemmen,
Door ghedult, het beste gheweer,
In alle druck en smerte seer.
Lijdtsaemheydt is een cost'lijck cleynoot,
Van prijs gheringh, maer van krachten groot,
Heer vervult my met dese schat,
Soo worde ick niet moed noch mat,
Op uwe lieffelijcke weghen,
Wendet mijn vloeck tot eenen seghen,
En plant ghedult in't herte mijn,
Lijden en sal gheen lijden zijn.
Heere ick en ben gheen teghendheydt moe,
| |
[pagina 389]
| |
Die sekerts weet, waer om, en waer toe,
Alleen geeft kracht en lijdtsaemheydt,
En deur u goetheydt my gheleydt,
En wilt my na u wil ontladen,
Van alle droefheydt, leyt, versmaden,
Doch een blijd ofte treurigh lot,
Staet niet aen my maer aen u Godt.
Ghy hebt my Heer van mijn jonckheyt af,
Tot mijn oudtheydt beproeft, hart en straf,
Met veel moeyte, en droefheydt groot,
Moet ick hier mee swerven ter doodt,
Soo volsterckt my in alle plaghen,
Dat ick my wel en wijslijck draghe,
Om u wil lijdtsaem uyt te staen,
Met sulcken roed als ghy wilt slaen.
Want ick sie lijden ist rechte padt,
Al na uwe rijcke vreughde stadt,
Geeft my ghedult al tot teer-gelt,
Dat ick magh behouden het velt,
En nimmermeer van u wegh wijcke,
Noch in u waerheydt niet beswijcke,
V wil altijdt in mijn hert prent,
En helpt my tot een saligh endt.
Na beter. |
|