Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
Auteursrechtvrij
[pagina 92]
| |
Na de wijse: Ten is niet lang gheleden. Of: En wilt my niet beschamen.
LAet ons de vromen Vrouwen
Haer eer en lof aenschouwen,
Haer deuchden wel onthouwen
En nimmermeer vergeten:
Maer die oprecht erkouwen,
Ende soetelijck knouwen,
Haer eer, deught, lof en trouwe,
En is niet uyt te meten,
Exempel aen Sara,
Lea en Rebecca,
Rachel en Sephora,
Miriam en Hanna,
Rahab vol van gelooven,
Nami, Ruth in deuchde loven,
Abigael daer boven,
Iael en Debora, ende oock Bethseba,
Moses Moeder verheven,
En die Vroedvrouwe even,
Wilden haer niet begeven
| |
[pagina 93]
| |
Tot Pharaos quade wercken.
Iudith vroom van leven,
En Ester daer beneven,
De Moeder met haer seven
Soonen. Wilt wel aenmercken
Een kloeck wijf Thekoa,
Een vrou te Sarepta,
De Sunamitinna,
Prophetersse Hulda,
Met veel meer ander wijven
Oprecht in haer bedrijven,
Die waerheyt te verstijven,
Als Mede Susanna, Tobias wijf Sara.
In't nieuwe Testament reene,
Hebben wy int ghemeene
Soo grooten ende kleene,
Oock veel loflijcke vrouwen,
Elisabeth met eene,
Phebe en Magdalene,
Salome niet alleene,
In eer Deught en trouwen.
Doet hier by Maria,
En die weduw Anna,
Chuses wijf Iohanna,
Die vrouw Thabita,
| |
[pagina 94]
| |
Iacobus Moeder wijde,
Eunice en loyde,
Ende Damaris blijde,
Also oock Lijdia, en mede Priscilla.
Al dese vrouwe toonen,
Boven Helena schoonen,
Haer deucht, eer, lof en loonen,
En is niet uyt te spreecken.
Wy willen haer nu croonen,
Met haer daden ydonen,
En sommighen personen,
Haer deucht en lof uyt breecken.
D'een noemd haer Man een Heer,
En hielde hem in eer,
En veel andere meer,
Vercierde niet met cleer:
Maer met een gheest seer stille,
Sachtmoedelijck en mille,
Schouwende qua verschille,
Deden hun mans begeer, alst niet teghen Godt weer.
Al sijnse swacke leden,
Haer hulp troost en beden,
Deuchden en goede seden,
Sijn niet alleen goe beenen,
Voor haer mannen: maar meden
| |
[pagina 95]
| |
Voor heel Israels vreden,
Iae landen ende steden,
Haer sterckte in ghemeenen
Staet inder vrouwen aert,
Wat quam daer al welvaert,
Door Debora vermaert,
En Iudith lief en waert,
In haren lof en deuchden,
'Tgheheele lant verheuchden,
Veel soeticheydt en vreuchden,
Vinden wy dan ghepaert, in der vrouwen welvaert.
Christus ons hooft vercoren,
Doen wy waren verloren,
Is van een vrou ghebooren,
In windelen ghewonden.
Veel vrouwen die hem hooren,
Met ghehoorsame ooren,
Heeft by haer sonder floren,
Hantreyckinghe ghevonden.
In sijn uytterste noot,
Bitter lijden en doot,
Veel vrouwen minjoot,
Maeckte weeclaghen groot,
En als hy was verresen,
Die vrouwen hem eerst presen,
| |
[pagina 96]
| |
Hier mee besluyt ick desen.
Dus is der vrouwen aerdt, in eer en deucht vermaert.
Na beter. |
|