Kleyn liedtboecxken

Een ander.

Na de selve wijse.

LAet ons onvrome wijven,
Haer aerdt en doen beschrijven,
Al haer onrust, twist, kijven,
En is niet te vertellen.
Veeltijds is haer bedrijven
Haer mannen in't quaedt stijven,
En in't goet niet by blijven,
Veel ontucht sy voort stellen,
Exempel merckt wel nou,
Aen Potiphars huysvrou
Sy was haer man ontrou,
En bracht Ioseph in rou,
In verdriet en onruste,
Om dat hy haer qua luste
na haer wil niet uytbluste,
Stelt nu alhier oock vry, die oncuysche Cas bij.

Simsons wijven ghemeenen

Haer bedriechlijcke weenen,

[p. 97]

 

Suchten, claghen en stenen,

 

Deden sijn hert verflouwen,

 

Door haer vleyende renen,

 

Knibbelen, temen, grenen,

 

Quam hy door Philistenen,

 

Al in des doods benouwen

 

Doet hier by Iesabel,

 

Die door haer quaedt opstel,

 

Haer man bracht op't rebel,

 

En Naboth in't ghequel.

 

Salomons Wijven snooden,

 

Neyghden sijn herte blooden,

 

Tot Heydensche Afgoden,

 

En hy verloor sijn eer, jae viel af vanden Heer.

 

Amris Dochter, wilt weten,

 

Athalia gheheeten,

 

Heeft met ghewelt beseten,

 

'Trijck Israels ses Iaren

 

Sy regeerde vermeeten,

 

Was op Ioas ghebeten

 

Socht deelinghe en reten,

 

In Israel aldare

 

Seres Haman sijn Wijf

 

Verweckte hem seer stijf,

 

Mardachia aen't lijf

[p. 98]

 

Te straffen tot gherijf

 

En Herodias mede,

 

 

 

Versochte door ghebede,

 

Iohannes hooft heden,

 

Der vrouwen bose raet, leyt die mannen tot quaet.

 

Micha! Niet goet van samen,

 

Met schempen onbeqauamen,

 

Socht haer man te beschamen,

 

In sijn Godtsdienstich leven.

 

Vasti wild naet betamen,

 

Haer Man niet ghehoorsamen,

 

Tot oneer ende blamen.

 

Hiobs huysvrou daer beneden,

 

Sprack tot smaet in sijn leyt,

 

Blijft ghy by u vroomheyt,

 

Als hy haer riep of schreyt,

 

Soo hieldse haer vreemt beyt,

 

Wilde niet tot hem keeren.

 

Als Tobias soud leeren

 

Sijn Vrouwe deucht en eere,

 

Soo wert sy toornich quaet,

 

Smade op sijn weldaet.

 

En sprack in sijn benouwen

 

Nu sietmen u betrouwen

 

Is niet, ghy blijft in rouwen

[p. 99]

 

D'aelmoessen sijn verlooren,

 

Met meer smaet woorden snouwen

 

Onlust knorren of grouwen,

 

Wierp sy tot verflouwen,

 

Hem sijn elende vooren.

 

Hier wel te stellen weer,

 

Veel exempelen meer,

 

Tot der Vrouwen oneer,

 

Maer dese sijn tot leer,

 

Genoechsaem om te toonen

 

Dat vele vrouspersoonen,

 

Niet sijn te verschoonen,

 

Dus is der Vrouwen aert,

 

In ondeuchde vermaert.

Na beter.