Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
AuteursrechtvrijNa de wijse: Reyst buytens lants al Coopman vroet.
GOdt den Heer sette van't begin
'Thouwelijck in, al nae sijn sin,
Met twee persoonen meer noch min,
Nae sijn beelde en fame,
Adam en Eva tot ghewin,
Noemdse Mannin, van een ribbin,
Om te leven in vreed' en min,
Als een vleysch en lichame,
Nae sijnen wil bequame.
Wel ghelucksalich is die man,
Die krijghen can, deuchsaem ghespan,
Ende nimmermeer scheyt daer van,
Nae Godts heylighe leere:
Maer haer getrouwelijck hangt an,
Dat hun Godts wan, eeuwighe ban,
Niet werpt in der helscher pan,
Maer by den Heer der Heeren
| |
[pagina 85]
| |
Eeuwelijck triumpheren.
Een wijse vrouwe van goeder aert,
Weder ghebaert, in d'echt vergaert,
Wordt ghehouden lief ende waert,
Boven swerelts goet verheven,
Sy is des mans troost en welvaert,
Met hem ghepaert, heel onbeswaert,
Sijn eere wordt door haer vermaert,
Wel hem die is ghegheven
Met soo een vrou te leven.
Want sy is haren man een vreucht,
Al door haer deucht, 'therte verheucht,
Sijn leven ververst en verjeucht
Door haer lieflijck aenschouwen,
Die man tot vriend'lijckheyt beweucht,
Sijn liefd' geneucht, hy tot haer beucht,
Waer uyt die vrouwe mee troost seucht,
In haer smart en benouwen,
Druck, lijden ende rouwen.
Als een swack vat, en vaetjen teer,
Houdtse in eer, na Petrileer,
Verwerpt niet altijdt haer begeer,
Wilt ghy vreedsaem huyshouwen:
Een wijse vrou die houdt dan weer,
De Man haer Heer, vreest niemant meer
| |
[pagina 86]
| |
Laet het ghene dat hem doet seer,
En sijn hert soud' verflouwen,
Of liefde doen verkouwen.
'Twaer van een man groot onverstant,
Sijn vrou playsant die staet ter hand,
Niet hertelijck te beminnen: want
Twaer teghen die natuere,
Die dierkens op het velt of strant,
T'samen gheplant, beminnen cant,
Elck sijn weder paert als clant,
Wie soud' nae die Schriftuere,
Sijn vrou niet lieven puere.
Maer een man onder t' wijfs bedwangh,
Maeckt sijn hert bangh, sy gaet haer gangh,
Spijtich, verwijtich, stuer, quaet, strangh,
Acht niet op sijn behaghen,
Maer dat wat haer ghelust met prangh,
'Tsy cort of langh, een gier of wrangh,
Hy moet pijpen nae haren sangh,
Sijn dit gheen sware plaghen,
Voor een mans hert te draghen.
Oock ist een wijf een swaer verdriet
Als die man niet dan suerlijck siet,
Wreet ende strangh in sijn ghebiet,
Weest gheen leeuw in't regeeren,
| |
[pagina 87]
| |
Verkeerende u ghesin yet,
V tuyntgen wiet, eer ghy wat hiet,
Dat onrust maeckt, goetwillich vliet,
Komt uwen vrou in eeren,
Met leven, woorden, leeren.
Hier mede sluyt ick mijn vermaen,
Elck wil voort gaen, in sijn roep faen,
Wijckt geensins van de rechte baen,
Schout het quaet als die peste
Wilt in't goedt elck ander by staen,
Het quaet versmaen, t is haest gedaen,
Het leven hout hier niet langh aen,
Weest selfs vry die beste,
Tsal wel comen in't leste.
Na beter. |
|