Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
Auteursrechtvrij
[pagina 73]
| |
Een ander, op die selve wijse.
WIlt u verblijden seer
Ende nu vrolijck sijn op desen Feest,
Al in Godt onsen Heer,
Voor sijn groote weldaden nae den gheest,
Want die Bruyloften des Lams sijn
Ghecomen lieflijck, hups schoon en fijn.
En sijn huys vrouwe heeft
Haer bereydt ende is gheestelijck verciert,
Sy vertoont haer beleeft,
En seer bequaem gheschickt en ghemaniert,
Dus laet ons vrolijck wesen bly,
Sedich, manierelijck daer by.
Want die Bruyt des Lams daer,
Is ghegheven haer te cleeden met spoet,
Hups, fraey, lieflijck en claer,
Met blinckende witte sijden schoon,
Ende die sijde wesen sal,
Die rechtveerdichmakinghe al.
Van die heylighen vroom,
Die Gode behaeght hebben alle tijdt,
Weest vroolijck sonder schroom,
Ende u oprecht in den Heer verblijt,
| |
[pagina 74]
| |
Hy roept met eenen soeten toon:
Komt hier mijn Bruyt, mijn Lief, mijn Schoon.
Salich sijnse gheacht,
Die tot des Lams Bruyloft gheroepen sin,
Hy clopt aen, houdt goe wacht,
Doet u herte open en laet hem in,
Soo wil hy sijn Avontmael tem
Houden met u, en ghy met hem.
Hier en in sijn rijck goet,
Met triumphe, blijtschap ende gheneught
Altijdt even mooy, soet,
Heere maeckt ons weerdich tot dese vreucht,
Dat gheen ooren en heeft ghehoort,
En noyt in smenschen hert quam voort.
Na beter. |
|