Kleyn liedtboecxken
(1633)–Pieter Jansz. Twisck–
AuteursrechtvrijNa de wijse: O schoone Criclea. Of: Komt hier misnoegent hart. | |
[pagina 71]
| |
T Rijck der Hemelen schoon
Dat is ghelijck een Coningh die bereydt
Een Bruyloft voor sijn Soon,
En sant sijn knechten te roepen, gheleyt
Den ghenooden ter Bruyloft siet,
Maer sy en wilden comen niet.
Wederom sant hy dree
Ander boden tot die genoode snel,
Seght mijn maeltijdt is ree,
Mijn ossen ende vette beesten wel
Sijn gheslaghen, niet en versloft,
Tis al bereyt koomt ter Bruyloft.
Maer sy hebben 't veracht,
Ende sijn wech ghegaen, den een onvroet
Op sijnen acker sacht,
En d'ander tot sijn hanteeringhe soet,
Sommige deen sijn knechten snoot
Versmaetheyt aen, hebbense gedoot.
Die Coningh toornich boos
Vernielde de doodt-slahgers wreet en fel,
Sprack tot sijn knechten loos,
Die Bruyloft is bereyt, seer soet en wel,
Maer die ghenoodet waren saen
En warent niet waerdich t'ontfaen.
Dus gaet ter straetwaerts vry,
| |
[pagina 72]
| |
Roeptse ter Bruyloft allen die ghy vint,
Die knechten ginghen bly
En brachten t'samen die sy vonden kint,
Goede ende quade ghehult,
En die Tafelen sijn vervult.
Doen ginck die Coningh heen
Die gasten te oversien, en hy sach
Eenen mensche die gheen
Bruylofts kleet aen hadde, ende sprack, ach!
Vrient hoe koomt ghy hier dus onreet
Niet hebbende een Bruylofts Cleedt.
Hy sweegh, die Coningh sprack
Tot sijnen knechten, bindet hem ghewis,
Handen en voeten strack,
Werpt hem in die uyterste duysternis,
Daer sal weenen en huylen sijn,
En knerssingh der tanden met pijn.
Daer sijn gheroepen veel,
Maer weynich uytvercoren recht en goet,
Daerom laet ons gheheel
Tot Godt comen ter Bruyloft in ootmoet,
Met een suyver Bruyloft cleedt schoon,
Om t'ontfanghen d'eeuwighe Kroon.
Na beter. |
|