Parnas, of de zang-godinnen van een schilder

[p. 216]

Op de Katholyke onderrigtinge, of de regte bekeeringe der Geusen.

Het onbezuisde brein der korzelige Leeken,
Heel vinnig aangehist door 't Duivel-aardig preeken

Van Papen, die hun ziel verpaszen om het brood,

Ontziet zig niet, wanneer het door verstand, in noot

Geklemt, zig zus of zo, niet langer kan verweeren,
Om, door het onverstant, de waarheid te trotsseeren,

Men scheld, men smaad, men liegt, men lastert niet alleen,

Voor Ketter, Atheïst, zyn Weêrparty, ô neen!

De beul, 't schavot, de strop, en al die zoetigheden
Zyn 't kragtigste bewys om zielen te overreden.

Dewyl 't zo gaat, geen beter raad in 's werelds rond,

Als waarheid veel gedagt, dog zelden in den mond.