Parnas, of de zang-godinnen van een schilder

[p. 215]

Op zeker Leuvens hoog-leeraar, Die zyn Party, met Schelden zogt te Overdwarszen.

Een eerlyk Man, die word gedoopt tot Atheïst,

Om dat hy niet gelooft al 't geen dat Sul öom gist,

Die zyn Latyn en Grieks met lepels heeft gegeeten,
En zyn Hebreeuws verstaat, trots Mozes, en Propheeten.

Zo letter zonder geest, of 't Hooge School gepreekt,

Een Ezel leert den geest, die in de letter steekt,

Zo is de Boekekraam van wonderlyke kragten,
In 't wyze Buffeldom voor al zeer waardig te agten:

Dog zo by God, alleen onnooz'le demoet gelt,

En dat men ned'righeit voor groote kennis stelt,

Zo is 't geen Atheïst, die 't eigen ondervinden
Meêr schat, als al 't gespook van hooggeleerde blinden.