Parnas, of de zang-godinnen van een schilder

[p. 213]

Op een Kappusyn, Die meêr stigte door zyn wandel, als door zyn leer.

Opregte Vader, die den Godsdienst peilt in 't hart,

Gy zyt een Paap, 't is waar, maar een die Papen tart;

Uw doen is wezentlyk; de rest maar tyd verspillen,
In 't praten van de Leer, van mening, en van grillen.

Dat is het niet, 't geen tot het Christendom behoord,

Maar wel den Antechrist, die 't Christendom verstoort.

De Zwetszers zyn het niet, die opgevult met streeken,
Een Godsdienst uitten, daar de ziel van blyft versteeken.

Eén daad om God, is meêr als al het fyn geklap:

Want die den weg meest wyst, doet vaak de minste stap.

Zend dog eens Priesters, Heer! die hunne biegtelingen,
Van Godsdiensts praat, eens tot opregte Godsdienst dringen.