Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans–
Auteursrechtvrij
[pagina 372]
| |
Stemme. Siet den Prins komt ghereden.Wie sagh oyt wel meerder kluchten,
Als nu pleeght den Hamelen-bout,
Oft sy die daer hun ghenuchten,
Vinden in de kracht van 'tmaut,
Als-men lest kost bemercken,
Op hunne Koninghs Feest,
Soo 'tvocht begonst te wercken,
Begonst de vreught maer eerst.
2. Men sagh die Trompetters blaesen,
Ende Ketel-trommels slaen,
Menigh mensch begonst te raesen,
| |
[pagina 373]
| |
Wat sal hier nu omme gaen,
Den Standaert quam ghereden,
En doen volghde den vrint,
Van die dees vreught vertreden,
'kMyn die den Esel mint.
3. Eenen Leyf-knecht sagh-men komen,
Die gonck voor den Capiteyn,
Ieders oogh had inghenomen,
Wat de rest sou moghen zyn,
Het tors-licht sagh-men branden,
Tusschen by ieder paer,
Aen d'b'licken van hun tanden,
Sagh ick twee Spaignaerts daer.
4. Twee Mooren, twee Indiaenen,
| |
[pagina 374]
| |
Saghmen gaen op weder syd',
'kMoet oock van de slaef vermaenen,
Die daer gonck vast tusschen byd'
Met den sabel gheven,
Maer ghy moet dit bevroen,
'tWas om elck vreught te gheven,
Maer niet om leet te doen.
5. Noch twee Frans-mans licht van pluymen,
Sagh-men volghen dese bendt,
Eenen Sot die druck dé ruymen,
Wie was sulcken vreught bekent,
Vier Honden men daer saghen,
Als tamme Leeuwen gaen,
Voor eenen Cesaers waghen,
| |
[pagina 375]
| |
Sagh elck den Throon daer aen,
6. Als een Koningh van de Mooren,
Sat daer eenen op den Throon,
'tWas een vreught om aen te hooren,
De Trompetters soeten thoon,
Het Vier-werck sonder lieghen,
Was eenen goeden vont,
d'Welck eenen Moor dé vlieghen,
Die op den waghen stont.
7. Twee Turcken neven den waghen,
Gonghen als de voorste slaef,
Veel die dese vreught aen-saghen,
Seyden 'tis een Prins, of Graef,
Een ander sy beminde?
| |
[pagina 376]
| |
'tScheynt dat ghy niet en siet,
'tZyn mischien van u vrinden,
Kent ghy den standaert niet.
8. Soo ghy oock wilt vreughden raepen,
Gaet tot in den Hamelen-bout,
Daer laet-men de droefheydt slaepen,
Ieder heeft die vreught ghetrouwt,
Gaet naer de plaets van vreughden,
Wilt ghy een blyden dagh,
Singht, en springht, met gheneughden,
Elck drinckt voor syn ghelagh.
Hy gheeft syn gonst, en wil oock moet,
Die hem, en ander vreught aen-doet.
|
|