Het Brussels moeselken

Vasten avont Liedeken.

Op de wyse. Van de klouw van Brussel.

Vrienden laet ons vrolyck wesen,
Ieder voeght hem aen den dis,
Daer is eenen vrindt verresen,
Syn bedryf vol blyschap is,

[p. 368]

 

Laet ons met een bly ghelaet,

 

Hem onthaelen metter daet,

 

Ey, siet dat ghy niet en droomt,

 

Want den vasten avont komt.

 

2. Komt laet ons hem nu onthaelen,

 

Maeckt met lust een soet gheklanck,

 

Ach! en blyft niet langher draelen,

 

Hy neemt sulcken vreught in danck,

 

Neemt de Schup, de Tangh, en Lat,

 

Rooster, Soutvat, elcke wat,

 

Elck met lust, en vreughden romt,

 

Want den vasten avont komt.

 

3. Hy is vet, en plomp van leden,

 

Maer heel milde daer-men acht,

[p. 369]

 

Hy wenscht hem daer elck in vrede,

 

Danst, en springht, uyt luste lacht,

 

Laet ons behouden den vrint,

 

Niemant is met druck ghedient,

 

Elck den druck tot sterven domt,

 

Want den vasten avont komt.

 

4. Willen wy hem dan behouwen,

 

Soo met elck een volle snel,

 

Met lust door syn keel-gat douwen,

 

Sulcken dronck bevalt hem wel,

 

Komt, komt niet langher ghetoeft,

 

Elck weet wat daer naer behoeft,

 

Naer 'tghebuys dient me ghebromt,

 

Want den vasten avont komt.

[p. 370]

 

Den vasten avont is den vrient,

 

Wanneer de bors syn vreught wel dient,