Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans–
Auteursrechtvrij
[pagina 282]
| |
Pluto was op d'lant ghekomen,
En heeft Prosarpien ghenomen,
Daer hy snel me henen vlucht,
Die Cyana wou beschermen,
Met haer groen, en langhe armen,
Maer sy smilt, in traens ghesucht.
| |
[pagina 283]
| |
O helschen Godt, komt ghy u netten spryden,
Hier op de aert, en vist 'tgheen u behaeght,
Laet af, laet af,
Den roof en dient u niet,
Gaet rooft daer ghy ghebiet,
En pleeght u straf,
Aen die verdint de pyn,
Ghy sult den Soon soo niet van Ceres zyn.
2. Toeft Pluto toeft, dat en magh niet gheschieden,
O dubbel smaet voor my en dese strom,
Soo ick d'belette wil, sien ick u vlieden,
En Proserpina die siet droevigh om,
Naer blom, en kruyt,
d'Welck sy acht voor een pyn,
Die haer ont-vallen zyn,
| |
[pagina 284]
| |
O. slecht besluyt,
Van u, ô kintsche Maeght,
Dat u 'tgheblomte boven d'eer behaeght.
3. O grooten Jupiter, waer zyn u krachten,
Dat hier soo onbehoorelyck seyt gheschiet,
Acht ghy noch Ceres, als ghy haer eer achte?
Is Proserpien u beyde dochter niet?
Wis't ick niet, ja,
Ick soude segghen, neen,
Oft is u hert van steen,
Thoont nu ghenae,
Soo eynt myn smert, en Ceres droeve klacht.
4. Waer't ghy by my Goddin, ick hulp u klaghen,
Want uwe droefheyt; dat is myn verdriet,
| |
[pagina 285]
| |
Aen Bergh, en Bosch, aen boomen sult gy't vraghen,
En niemant weet van Proserpina niet,
En gheeft oock vry,
De vruchte d'oorsaeck niet,
Waer van ghy hebt ghebiet,
Waert ghy by my,
U soecken waer gedaen,
En ick helaes, die smilt in my ghetraen.
5. Helaes, myn stem beghint my te begheven,
Myn borst, en schouders, die siet-men vergaen,
Ick voel myn beenen onder 'tlichaem beven,
Niet machtigh om daer op te blyven staen,
Daer ick Goddin,
Eerst was van de Fonteyn,
| |
[pagina 286]
| |
Moet ick den vloet nu zyn,
Myn hert, en sin,
Verkeert my om, en dom,
Ick vloey helaes, ick vloey met dese strom.
Een mensch dient bly met bly te zyn.
En droef met die voelt droeve pyn.
|
|