Het Brussels moeselken(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans– Auteursrechtvrij Vorige Volgende Die aen-merckt de avont straelen, Als hy langhs de straet moet draelen, Daer hy speckt syn tweede ziel, Denckt, o Maen, gesternt, en doncker, 'kSien de Son geeft u ghefloncker, Maer sy niet, voor wie ick kniel. [pagina 287] [p. 287] [Sters glinsters] Stemme. Fortune que tu m'importune. Sters glinsters, Raecken deur, en vinsters, En de bleecke Maen, Hun glans sal soo lanck blyven staen, Tot Phebus straelen, Die op hun daelen, Sullen neer draelen, En 'theel licht vergaen, 2. Myn suchten, Clacht, en onghenuchten, Zyn vol druck en pyn, [pagina 288] [p. 288] Die Son waer van ick wacht den scheyn, En wilt niet achten, Myn droeve klachten, Verleyt myn trachten, En scheynt bly te zyn. 3. Goddinne, Voester van myn minne, 'kBid zyt niet verbleyt, Worden u straelen my ont-seyt, 'kSal soo lanck klaghen, Tot dat de plaghen, Die ick moet draghen, Worden af-gheleyt. 4. Myn lusten, [pagina 289] [p. 289] Zyn staegh sonder rusten, U hert sonder min, In lust, ick self gheen lust en vin, Myn teere sinnen, U schoonheyt minnen, Laet my troost winnen, Myn schoone Vrindin. 5. Wat tyden, Braght oyt sulck verbleyden, Als die voor den dagh, Als die, wanneer ick liefste sagh, Dat door myn suchten, Den druck sou vluchten, En brenghen vruchten, Daer noyt vruchten lagh. Vorige Volgende