Het Brussels moeselken

Sal myn smert, oft droevigh klaghen,

Cupido u noot behaghen,

Oft myn over-droeve pyn,

Die ick min, scheynt my te haeten,

Noch kan ick haer niet verlaeten,

'kVrees myn quael, haer smert sou zyn,

[p. 277]

[O hemel, sal myn droeve pyn]

Stemme. Amour tu me fait trop souffrir.

O hemel, sal myn droeve pyn,        Bis.
Noyt in een vreught verandert zyn,
'kDucht neen, want die Vrindinne,
Die ick bemin, wilt my niet minne.        Bis.

2. Behaeght u Cupido die smert.        Bis.

Die my ghedurigh woelt in't hert,
Waer zyn u oude krachte,
Die ghy my eerst uyt gonst toe-lachte.        Bis.

3. Als ghy bedwonght haer wreet ghelaet,        Bis.

Dat sy my thoone sou ghenaet,
Prees ick u groote daeden,
Die vreught is nu met druck gheladen.        Bis.

[p. 278]

 

4. Herschept u kracht, ô Venus kint,        Bis.

 

Bindt die Vrindinne die my bint,

 

Met den bandt van u schichten,

 

Soo kunt ghy haer, en my verlichten,        Bis.

 

5. 'kWeet dat sy self niet kent die pyn,        Bis.

 

Die haer van my doet vlietigh zyn,

 

Want 'ksien haer soete wangen,

 

Zyn met een schors van druck bevangen.        Bis.

 

6. Stelt dan die Maeghet in haer rust,        Bis.

 

Haer vreught dat is myns herten lust,

 

Dan sal ick t'uwer eere,

 

Met grooten lof u deuchden vermeere.        Bis.

Een Minnaer acht de soete min,

Als liefd' door liefde kryght ghewin.