| |
Wat een waen, dat Cupieds krachten,
My sou doen naer weer-min trachten,
Oft beminnen die ick min,
Neen 'tghelaet van myn beminde,
Dat is't dat myn hert kan binde,
Cupied vlucht voor myn vrindin,
| |
| |
| |
[Men seyt dat Cupido 'tkleyn wicht]
Stemme. Dorindt hoe zyt ghy soo ghestoort.
Men seyt dat Cupido 'tkleyn wicht,
Can dwinghen met syn schicht,
Myn alder-liefste lief, en is daer van niet verveert,
Sy en acht niet op syn wreede schichten, want sy die konst,
Door haer vrindelyck ghelaet,
Soo bedwinght sy myne gonst,
2. Sy maecket my dan suer, dan soet,
'tGeen Cupied selver doet,
| |
| |
Bethoont my soete lief, door haer vrindelyck ghesicht,
Haer ooghsken klaer als diamanten, die oorsaeck zyn,
Waer-om valt ghy my soo hert,
3. Haer leden zyn soo wel ghestelt,
Daer hy wirdt op verlieft, en door Venus 'tleyen won,
Als sneeuw soo wit zyn haere handen, d'welck my verbleydt,
Ach! myn alder-liefste, ach!
| |
| |
Thoon my toch wat soetigheyt.
4. Haer mondeken is honingh soet,
'tWelck my verheughen doet,
Tandekens als ivoir, twee roy lipkens, wat vermaeck
Sou ick in die schoon Maeght niet vinden, haer borstens rondt,
Ach! had' ick daer van den scheyn,
Soo waer myn jonck hert ghesondt.
5. Ach! leeft, myn alder-liefste leeft,
Die my ghedwonghen heeft,
Want ghy de schoonste zyt, boven Juno de Goddin,
| |
| |
U Schoonheyt doet my u beminnen, want den schicht,
Die en is soo krachtigh niet,
Als u over soet ghesicht.
6. Vrindin, laet ons vereenight zyn,
Want Cupido van spyt, synen boogh ontspannen souw,
Om dat hy u niet en kan dwinghen, is hy soo ghestoort,
En gunt uwe gonst aen my,
Ach! lief, naer myn klachten hoort.
Wat is de losse minne-kracht,
Als vreught, en druck, soo 't ieder acht.
|
|