| |
Daer ieder naer moet trachten,
En gonst, voor de ghedachten.
| |
| |
| |
Bruyloft-Liedeken.
Stemme. Helas je suis abondonné.
'kSien Venus, ghy zyt heel bedroeft,
Goddin der vreucht, wat magh u vreucht toch letten,
V traenen doen myn sin ont-setten,
V klachte my het hert, en ziel, door-schroeft,
Door 'tsuchten myn jonck hert versucht,
Door u gheween, myn vreught, en blyschap vlucht,
In plaets ghy u verbleyt,
| |
| |
Ghy nu met hert, en sinne,
2. Verbleydt, verbleydt, ey! neen verbleyt,
Myn vreucht, myn troost, is nu van my verloren,
Myn kint d'welck ick heb uyt-verkoren,
Is my berooft, waer-om van vreught gheseyt,
Ick heb ghesocht in Oost, en West,
In Suydt, in Noordt, in Bosch, Dal, en Ghewest,
Van die hem heeft ghehaet,
Oft wel hy leyt ghebonden,
3. Hy stont flus by een klaer koel Beeck,
| |
| |
En treurt niet meer, ach! over-schoon Goddinne,
En rilde daer syn schichten inne,
Dat sy in brandt stont eer hy daer af weeck,
Een beeck soo klaer als Cristalyn,
Een beeck daer Rillaert moest den visscher zyn,
Als vooght van dese beeck,
Goddin eynt nu u klachten,
'tComt t'geen van u weeck.
4. Dees beeck dat is een jonghe maeght,
Een maeght die Cupido niet en kost leyden,
Maer heeft haer hert, trots wie 'tbenyden,
Ghedwonghe tot den vrindt die haer behaeght,
| |
| |
Den vrindt weder tot syn Vrindin,
Hun hert eendrachtigh door een soet beghin,
5. 'kWench u gheluck, ô jeughdigh paer,
In vreught, en voor-spoedt moet ghy eeuwigh leven,
Eert Godt, hy sal u noyt begheven,
Gheluck, gheluck, gheluck, noch hondert jaer,
Vol-herdt in vré 'tgeen ghy beghint,
Dat is het kruyt 'tgeen tot u welvaert dient,
Leeft langh eendrachtigh,
| |
| |
Komt Bruydegom, en Bruyt,
Drinckt elck 'tis niet te krachtigh,
Daer vré is, tusschen Man, en Vrouw,
Daer zeghent Godt de echte trouw.
|
|