Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans– Auteursrechtvrij
[pagina 248]
| |
Hoort een Minnaer weder klaghen,
Dat het lastigh is om draghen,
Soo te minne soo hy mint,
Hy roept Cupied om ghenade,
Wilt die Maeght ten beste rade,
Heb ick sulcken aen u verdint.
| |
[pagina 249]
| |
Dat ghy met uwen schicht,
Myn Vrindin niet eens verlicht,
Ghy siet hoe sy van my vliet,
Sy en acht myn suchten niet.
2. Heb ick u dan soo mis-daen,
Dat ghy my doet liefde draghen,
Tot een die my wilt versmaen,
Ach! ick bid 'u om ghenaet,
Soo myn klacht u kan behaghen,
Comt te hulp die ghy verlaet,
En wilt myn stuer Vrindin,
Wat versoeten door u min,
Soo ghy sulcken gonst my gheeft,
Roep ick dat Cupido leeft.
| |
[pagina 250]
| |
3. Soo myn ziel maer over-denckt.
'tSoet ghelaet van myn Beminde,
Soo wordt ick door min ghekrenckt,
In haer Maeghdelyck ghesicht,
Laet ghy daghelyckx u vinde,
En door-wont my met u schicht,
Met dat ghy zyt soo naer,
Maeckt die Maeght my gonst ghewaer,
Op dat ick naer al myn peyn,
Eens magh haer Beminde zyn.
Die vliedt, van die oprecht bemint,
Die acht de minne-klacht maer wint.
|
|