Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans–
Auteursrechtvrij
[pagina 159]
| |
Stemme.Pantalonade.Wilt ghy de liefde, haer volle voetsel gheven,
Ghy moet daer by voeghen, een teughsken koelen wyn,
Want sonder Bacchus, kan Venus niet gheleven,
Daer den wyn ghebreck is, en kan geen vreucht meer zyn,
Eert met een teugh u soete lief verheven,
Drinckt een volle fluyt, op u liefs ghesontheyt uyt.
2. Ick brenght u dan, myn naeste ghebueren,
En stel de ghesontheydt, vast aen mynen mont,
Het heel gheselschap, moet het oock uyt-vueren,
| |
[pagina 160]
| |
En met eenen teugh, suypen uyt tot in den gront,
Laet met gheraes, al die tellooren rueren,
Maer en houwt niet op, voor dat nat is door den krop.
3. Als ghy dan hebt, een ruymen teugh gedroncken,
Beghint de kracht te wercken, die opent u verstant,
Die van te vooren, heel drooghskens plocht te moncken,
Die brenght nu vreuchden, ende kluchten voor de hant,
Dit nat verdryft, het stuer-sien, ende proncken,
Het maeckt elck verheught, drinckt dan wyn terwyl ghy meught.
4. Laet ons van daegh, ons volle vreucht ghenieten,
Want niemant en weet, hoe langh t'ons gebeuren sal,
| |
[pagina 161]
| |
Terwylen dat wy leven, en laet ons niet verdrieten
Als wy zyn ghesont, het gheeft noch al goeden val,
Laet ons dit nat, dan door het keel-gat gieten,
'tWeck den dorst ons blust dat elck eens syn liefken kust.
Een Pachter by een Heer, ontleenden somtyts graenen,
En braghtet noyt wedrom, om dat m'hem niet quaem maenen,
'tGheschieden dat door noot, hy noch ontleenen quam,
Het gheen den goeden Heer, noch eens ten goeden nam,
Syn solders (soo hy wist) van graenen eydel waeren,
Nochtans hiet by den Boer, gaen boven graen vergaeren,
Hy sprack en vindt ghy niet, gaet henen sonder vracht,
Daer is gheen ander meer, dan 'tgheen ghy weder bracht.
|
|