Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans–
AuteursrechtvrijStemme. Un jour la plus aimable Dame. &c.
Cupido wou my 'tlest verweyten,
Als dat ick leefde sonder min,
Hoe ick myn jeucht soo kost versleyten,
Sonder te kiesen een Vrindin,
Ick heb gheantwoort op syn reden,
Laet my gherust, ick leef in vreden,
Terwyl-men op gheen lief en denckt,
| |
[pagina 156]
| |
Isser niet dat de jeucht verkrenckt.
2. Ick sou my wel tot min begheven,
'tEn waer een reden my weêr hiel,
'tIs slaverny in min te leven,
Want sy bekommert hert en ziel,
En die hem kan van minnen wachten,
Die leeft by daegh, en rust by nachten,
Ick kies voor lief en 'tminnen dan,
Het nat van Bacchus en de kan.
3. Ter-wyl die ander loopen vryen,
Van liefde dul, en gansch versot,
Om Venus en den brandt te meyen,
Vier ick dan Bacchus met den pot,
Als ick dan vyf, oft ses ghelasen,
| |
[pagina 157]
| |
Ten gronde droogh hebt uyt-gheblasen,
Soent eenen Minnaer syns liefs mont,
Ick kus den Roomers gat, oft gront.
4. Ick wil dan al de Minnaers wincken,
En nooden gaen tot Bacchus vat,
In plaets van't vryen om te drincken,
Tot dat elck wagghelt, vol en sat.
Beghint ghy dan te suysse-bollen,
Valt daer heên, men sal u rollen,
Geeft aen den buyck syn volle vracht,
Op datter Bacchus selfs om lacht.
5. Door't drincken wort den brant verwonnen,
Die Venus wicht de jeught brenght aen,
Ghebruyckt u buycxken voor een tonne,
| |
[pagina 158]
| |
Als't over-last is, lost de kraen,
Maer wilt het boven over-loopen,
Niet als een Walvisch met heel stoopen
Want men het bier naer t'is ghebrouwt,
Drinckt ende lost, maer niet en spouwt.
Smeer-borst, is een Taefel-gast,
Met een woort, heb't ghy hem vast,
En sleurt hem niet 'ten is gheen noodt,
Want hy houdt hem licht ghenoot,
Van hoen, hesp oft hamelen-boudt,
Hy meer als van vrintschap hout,
Al sweert hy dat hy is u vrint
Het is, den dis, die hy bemint.
|
|