Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans– Auteursrechtvrij
[pagina 65]
| |
Stemme. Amarillis je renonce à vos charme.Aenlocksel van de jeucht, Goddin vol weerden,
Noyt uws ghelyck en wirt van Son bestraelt,
Noch onder 'tmaeghd' gheslacht, leeft geen op d'eerden
Aen wie de liefde meerder voetsel haelt,
Mits u lod'lyck ghesicht, kan door een soet beloncken,
Als die u maer aen-sien, in min doen voncken.
2. Ryck-beroemde cieraet van onse tyden,
Juweel der seeghbaerheyt, schat van verstant,
Alder-vol-maeckste beeldt die elck moet leyden,
Schoonder te wesen als m'oyt schoonheyt vant,
En uwen honinck mont, die vloeyt van soete reden,
Reyn, poesel, wit, en mals, zyn al u leden.
| |
[pagina 66]
| |
3. Soetste vrindin, ghy hebt my lest bedroghen,
Als ick een kusken stal van uwen mont,
Een soet vergif heb ick dan in ghesoghen,
Waer door myn hert van binnen blyft ghewont,
Myn suycker soete lief, salft myn verborghen smerte,
Ben ick een kuskens dief, ghy stelt myn herte.
4. Voor u ghenaede lief, kom ick my booghen,
Reyn maecht ontfanght die u syn dinst toe-biet,
Aen die u jonst versoeckt wilt die betooghen,
Niet anders 'thert te zyn, als 'twesen siet,
Kan ick naer mynen wensch, u weder-gunst verkrygen
Soo sal ick nimmermeer u lof verswyghen.
Een die bekomt dear hy naer tracht,
Voor-gaenden aerbeyt niet en acht.
|
|