Het Brussels moeselken
(1659)–Eustachius de Meyer, Petrus Suetmans– Auteursrechtvrij
[pagina 62]
| |
Stemme. Dorind j'observe un changement.
Dorind hoe zyt ghy soo verstoort,
Dat ghy niet eens aen-hoort,
Myn droeve stem,
Daer ick om uwen twil, by-naer in myn traenen swem,
Ghy kort, myn jongh, en jeudigh leven,
Want sonder u,
Soo is't met my ghedaen,
Kan ick gheenen troost ontfaen,
Soo ben ick het leven mu.
2. Ghy plaght wel over korten tydt,
Te thoonen soetigheydt,
| |
[pagina 63]
| |
Maer 'tis verkeert,
Mits u een ander mint, die ghy meer als my vereert,
'kEn weet wat u daer toe kan dwinghen,
Daer ghy tot my,
Bethoonde soo veel min,
En dat al u hert, en sin,
Scheen beweeght door myn ghevly.
3. Maer niet en doet my meerder peyn,
Dan dat g'u soet aen-scheyn,
Een ander thoont,
Dat g'aen een ander gunt, 'tgheen dat in myn herte woont,
g'Onstaeckt met duysent soete lonckxkens,
Myn teer ghemoet,
| |
[pagina 64]
| |
Myn sinnen, en myn hert,
Met een soete minne smert,
d'Welck ghy nu een ander doet.
4. Dorind verandert van ghemoet,
Laet 'tsuer keeren in't soet,
Weerde Vrindin,
Thoont aen u minste slaef d'oude jonst, en d'oude min,
Verghet al 'tgheen u oyt verstoorde,
Gunt my 'tgheluck,
Als dat ick weder-om,
In u goede vrientschap kom,
Soo helpt ghy my uyt den druck.
|
|