Het hart naar boven. Religieuze poëzie uit de zeventiende eeuw

Smeeck-woorden Mariae, tot den nieu-geborenaant.

Versch geboren sagh ick een kind'lingh kleyne
Zuchten en traentjes weynen.
G'Hebt groot g'lijck dat ghy klaghet,
Sprack daer een Vrou die Moeder was en Maghet.

Voor den Hemel hebt ghy nu een speloncke,
Koud, sonder vyer of voncke;
Voor uw' throone een krebbe
Met weynigh hoys, in plaets van wol en webbe.

Daer u songen thien-hondert-duysent geesten,
Daer loeyen nu twee beesten,
Die voor Hymnen, voor Psalmen
Met lauwen aem, uw' teere le'en bewalmen.

Door u wierden versaed, van minst' te meesten
Engelen, menschen, beesten;
Nu belieft u te dorsten
En snackt van hongher naer uw's Moeders borsten.

Voor uw' kledingh van Sterren en van Zonnen
Moet ghy nu zijn gewonnen

[p. 49]

 

Inde luyeren en doecken,

20

Die mijn armoe by een heeft kunnen soecken.

 

 

 

U quam eer toe een Keyserlijcke Moeder,

 

Augustus tot een Voeder;

 

Want de desen u souden

 

Vereeren met scharlaken en rood goude.

 

 

25

Maer want u nu belieft, mijn uytverkoren,

 

Van my te zijn gheboren,

 

Zoo genadight uw' handen

 

Te laten woelen in dees' arme banden.