Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

2378. Ergens verzeild zijn,

d.i. al zeilende in eene verkeerde richting varen, afdwalen, in ongelegenheid geraken, (slecht) belanden. Vgl. mnl. (hem) verseilen³⁾; Kiliaen en Plantijn: Verseylen, naviger à l'esperdu, ou à l'escart; s'esgarer sur mer, velificare vel velificari errando; verseylt zijn, estre esgaré sur mer, errare velificando; Sartorius I, 1, 85: Toto coelo erras, ghy zijt heel verseylt; Winschooten, 251: Waar is hij verseild, waar is hij vervaaren?

3) Ovl. Ged. 3, 106, 114; Brand. 420; Heelu, 4227; Mar. Leg. II, I74: Ende si waert gheware datsi verre waren van allen menschen in die wilde zee; ende si seyde ‘Och here god waer sijn wij nu verseilt’; Mnl. Wdb. VIII, 2395.

[p. 407]

dat is, waar is die man gebleeven, of verhuisd? Vondel, Lucifer, 1646: Hoe zynwe nu zoo wyt verzeilt uit onzen plicht? Langendijk II, 382; W. Leevend, VI, 107; Tuinman I, 4; Halma, 708: Men weet niet waar hij verzeild of vervaaren is, on ne sait ce qu'il est devenu; Harreb. III, 76 b.