2144. In iets niet spugen (of spuwen),
vooral in de zegsw. hij spuwt er niet in, d.i. hij veracht het niet, lust het graag; bij Harrebomée II, 117 b: Hij spuwt ook niet in het lieve nat, gezegd van een likkebroer. Zie Boefje, 52: En in een slokkie, daar spoog ie ook niet in, van 'n ander z'n cente; bl. 125: As 't nou mòt, ziet u; ik spoeg 'r ook niet in.... hè?; Jong. 105: Nou, Trui, die spuugt ook niet in d'r gloassie; Jong. 71: Een glaasje ouwe klare is me wèl zoo lief. - Jawel, jawel! daar spuug ik ook niet in, maar alles op z'n tijd; S. en S. 9: As 't allemaal klare jenever was. Ik spuug d'r ook niet in, mot je wete; fri. hy spuit net yn 'e jenever. In de 17de eeuw komt de zegswijze hij quijlter altijdt niet in (van een drinkebroer) voor bij Coster, 335, vs. 944; 521, vs. 717, In Zuid-Nederland (Brab.): op iets niet speeken of er niet naar spuwen (Land v. Aalst) of naar iets niet spougen of spuchelen, er grooten lust toe hebben (Waasch Idiot. 619 a; 829 a); in den dreupel nie spauwen, gaarne een borreltje drinken (Teirl. 366); fr. ne pas cracher sur qqch.
Auteursrecht onbekend