Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

1801. In de penurie (penarie of pinarie) zitten,

d.w.z. in den angst, in de benauwdheid, in de misère zitten. Penurie (penarie) is ontleend aan het lat. penuria; fr. pénurie; eig. penury, gebrek, armoede, nood. Waarschijnlijk is deze zegswijze het eerst door studenten gebruikt. Vgl. Het Volk, 4 Juni 1913, 2^de bl. k. 3: Zij zien in dat dit de eenige weg is om uit de penarie te komen; Jong. 74: Hij was niet kwaad voor z'n evennaaste als die in de penurie zat; Dievenp. 156: Die nu allemaal in de pinarie zaten over zoo'n nijs (moed, durf) van hun twee kameraden; S.M. 98: Z.M. was effectief lekker, dat we hem zoo uit de penurie hielpen; Zondagsblad van Het Volk, 25 Oct. 1913, p. 1 k. 2: ‘Dat zou je wel willen’, denk ik, dan waren jullie uit de penarie, hè; Op R. en T. 18 (penurie); De Arbeid, 20 Dec. 1913,

[p. 151]

p. 4 k. 1: De leden zijn in de penarie. Bijna de helft is werkloos; 23 Nov. 1913, p 4 k. 1; Handelsblad, 30 Dec. 1913, p. 5 k. 4 (ochtendbl.): Het Dierentuinbestuur is juist in de penurie gekomen doordien het geen zeggingschap over de opvoeringen heeft; Nkr. V, 5 Febr. p. 4; VII, 11 Jan. p. 4; 15 Febr. p. 2: Eerste Tafereel: Theo in de penarie, of o, hemel, hoe zal dat afloopen; Barb. 61: Een rasploert, die, om uit de penarie te komen voor geen laagheid terugdeinst; Van Looy, Feesten, VI: Eigenlijk had ze wel een beetje gauw 't ja-woord weggeschonken, had hij wel wat langer in de penarie mogen zitten; De Amsterdammer, 15 April 1922, p. 2 k. 4: Hoe komen we uit de pinarie?