1455. Met twee maten meten,
d.w.z. partijdig zijn, gelijksoortige personen of zaken verschillend beoordeelen. Het schijnt dat deze zegswijze eerst in de 19de eeuw voorkomt. Zie Ndl. Wdb. IX, 627; De Tijd, 16 Jan. 1914, 2de bl. p. 1 k. 1: Er is te Zabern en te Straatsburg reeds genoeg gemeten met twee maten. Tegenover de militairen alle mogelijke clementie - tegenover de burgerlijke elementen alle mogelijke gestrengheid. In het Antw. Idiot. 1885: Twee maten en twee gewichten hebben, verschillend handelen volgens de personen; fr. avoir deux poids et deux mesures.