1407. Langzaam (zachtjes of zoetjes) aan, dan breekt de lijn niet.
Dit gezegde bezigt men tot iemand, die al te haastig te werk gaat en daardoor de zaak zou kunnen bederven. Oorspronkelijk gezegd door den schipper tot den jager om te voorkomen, ‘dat de lijn, waarmede schuit en paard verbonden zijn, door te felle aanstrenging breeke’ (Van Eijk I, 100). Zie Sewel, 746: Staagjes aan zo breekt de lyn niet, softly, softly, with ease, than the work is not spoil'd; H.S. 27: Als me al te hart trekt, zo raakt het lyntje in stukken; Harreb. I, 238 b: Staagjes aan, staagjes aan, dan breekt de lijn niet, zei Gijs, en hij werd gekielhaald; P.K. 116: Nou zachtjes aan hoor jongens! dan breekt het lijntje niet; Nkr. II, 18 Oct. p. 2: We volgen voldoende de oud-vaderlandsche taktiek: zoetjes aan, dan breekt het lijntje niet; Menschenw. 453: Langsaampjes maid.... dan braikt 't laintje nie. Vgl. ook Eckart, 11: Sach an, söns brekt de Lin; fri. stadich-oan, dan brekt de line net.