1316. Wie het laatst lacht, lacht het best.
Zie Tuinman I, 307: ‘Die na lachen, lachen zo wel als die voor lachen. Het voor lachen is dikwyls ontydig en ongegrond, om dat 'er wel een hinkende bode achter aan komt, waar door het lachen schreyen word. Maar die na lachen, verheugen zich over de goede uitkomst der zaak tot hun geluk, en belachen die belachers. Dit lachen is best’. Dezelfde zegsw. vindt men bij Campen, 64: sy lacchen oeck al, die nae lacchen. Vgl. verder Stallaert, II, 129: soe wel lacht hij die nae-lacht als die voere lacht (1534); De Brune, 476: 't is beter naer, als voor ghelacht; Bank. II, 337: Hy lacht genoegh die lest lacht; Harreb. III, 42: die het laatst lacht, lacht het best; Joos, 159: die nalachen, lachen zoowel als die