1173. Die 't kleine niet eert, is 't groote niet weerd.
Deze gedachte vindt men in 't Mnl. in die Bouc v. Seden, 339: Hets recht, die cleene ghiften vliet, dat hi die grote hebbe niet. De oudste, mij bekende, plaats waar de zegswijze staat opgeteekend is Campen, 10: wye tcleyne versmaet, die en sal tgroote niet hebben; zie ook Sart. I, 3, 47: die 't kleyn versmaet is 't groot niet waerdt; Spieghel, 290. Vgl. verder Tuinman I, 126: die 't klein niet begeert, is 't groot niet weerd; Harrebomeé, III, 207; Joos, 144; Waasch Idiot. 347: die 't klein niet (be)geert, is 't groot niet weerd (ook in het Antw. Idiot. 1818); Teirl. II, 141: die 't kleine niet 'n begeert, en es 't groote nie werd of die 't kleine niet en ziet en vendt 't groote niet; Taalgids IV, 264; Ten Doornk. Koolm. II, 254 b; Bresemann, 234; Eckart, 270; Wander II, 1390: wer das Kleine nicht ehrt, ist des Groszen nicht wert; wer den Heller nicht ehrt, ist des Thalers nicht werth; wer das Kleine nicht acht't, dem wird's Grosze nicht gebracht; eng. who will not keep a penny, shall never have many; mlat. perdis majora, si spernis dona minora. Syn. weel een placke niet en achtet, die en sal ghien stuver heer worden (Campen, 10); die een penning niet acht, krijgt over geen gulden macht, enz.; zie De Cock2, 309.