787. Met de handen in het haar zitten,
d.w.z. in verlegenheid zitten, radeloos zijn. Vgl. Idinau, 286:
Al craut-men hem, daer 't ieuckt, by tijden,
Nochtans so sit-men met de handen in 't haer,
Oock dickmaels, sonder daer ieucksel te lijden,
Dan alleen uyt droefheydt, oft anxt en vaer.
De handen en t' herte, bestaen seer naer.
Vondel, Fenic. 380:
Om my, betreurt mijn leet, gekleet in rougewaeden,
Onopgetoit, en met de handen in het haer.
Zie verder Tuinman I, 310; II, 105; Van Effen, Spect. IV, 221; Ndl. Wdb. V, 1412.