Nederlandsche spreekwoorden, spreekwijzen, uitdrukkingen en gezegden

771. Van den hak op den tak springen,

d.w.z. ‘schielijk en zonder blijkbaar verband van de eene gedachte op de andere overspringen; van het eene onderwerp van gesprek op het andere overgaan’; Ndl. Wdb. V, 1536; Harreb. I, 273. Onder een hak

[p. 301]

moet men hier verstaan een soort van haakvormigen boomtak (zie o.a. Teirl. II, 8: hak, tak, haakvormige tak¹⁾). Vgl. Joos, 113 of Waasch Idiot. 620 a: van den tak op den boom springen; Schuermans, 173: van den hak op den tak vallen; van 't houtje op 't stokje springen (Harreb. I, 337); Eckart, 216: hei küemt vom Höltken upt Stöcksken; Dirksen I, 97: fan ên tak up de anner springen.

1) Franck-v. Wijk, 226 meent dat hak als rijmwoord is gevormd bij tak, wellicht onder invloed van haak.