Van een soorte van wormkens ghelijck Vloeyen welcke die wilden hieten Attum.
Dat xxxiij, Capittel.
DAer sijn Wormkens ghelijck de vloeyen, euenwel cleynder, heeten Attum op der wilder sprake, groeyen inden hutten vanden menschen vuylicheyt, die selue cruypen eenen in die voeten, ende het ieuct eenen maer inwendich als sy daer in cruypen die eeten so int vleesch datmen des niet en geuoelt, oft seer luttel gewaer wort, ende datmense niet terstont wt en doet, maken een cloue soo groot als een erwte. Ick heb gesien als ick eerst mitten Spaengiaerden aen tlant quam, dat sy sommige van onsen gesellen die voeten heel verdoruen om datse geen
acht daer op en hadden.
Auteursrechtvrij