Hoe sy van haren wyfs waerseggherssen maken.
Dat xxIIII. Capittel.
SY ghaen eerstmael in eene hutten, ende alle die wijfs der hutten nemen die een voor die ander na, ende beroeckense daer moet dat wijf criten en springhen ende om loopen soo langhe datse opter aerden vallen gelijck al oft si doot waren daer nae seyt die waerseggher, siet nv is sy doot terstont wil ickse wederom leuendich maken als sy dan wederom tot haer seluen compt seyt nv spoedich toe comende dinghen te segghen als sy dan nae den crijch trecken, soo moeten haer die wijfs vanden crijch waerseggen, myns heren vrou dien ick gheschoncken was om te dooden begost eens te waersegghen, seyde tot haren man haer was eenen gheest wt vreemden landen comen, die begheerden van haer te weten hoe corts ick soude ghedoot worden, ende vraechde na dat hout daermen my mede dootslaen souden, waer dattet waer hy antwoorde haer, het en was niet verre, alle dinghen waren ghereet, niet dan: alleen hy liet hem duncken ick en waer gheen Portugalose maer ic was een Franchoys, als dat wijf haer voorsegghinghe volbracht hadde vraechden ick haer waerom sy mi soo nae mijn leuen stont, ter wijlen ick geen vyant en was, of sy niet en vreesde dat haer mijn. Godt een plaghe toe schicken soude sy seyde ick en soude my daer niet aen keeren, wandt het waren vreemde gheesten, die wouden bescheet van my weten, sulcken ceremonien hebben sy veel.
Auteursrechtvrij