Uvaerachtige Historie ende beschrijuinge eens Landts in America gheleghen, wiens inwoonders Wilt, Naect, seer godtloos, ende wreede Menscheneeters zijn

✠ Hoe sy met haren vyanden dansten, daer wy des anderendaechs ons legherden.
Dat xliii. Capittel.

DEs anderen daechs quamen wy niet verre van haer lantschap by een groot gheberchte Occarasu ghenaemt, ende daer legerden sy haer om dien nacht daer te bliuen, Doen ginck ick in des ouersten conincx hutten Konyan Bebe ghenaempt, ende vraechde hem wat hy metten Mammelucken inden sin hadde. Hy seyde, sy souden gheten worden ende verboot my ick en soude niet met haer spreken, want hy was seer gram op haer, sy souden thuys gebleuen syn ende niet met syn vyanden gegaen oft getrocken hebben teghen hem.

[fol. G6v]

Ick seyde hem, hy soudese leuen laten, ende haren vrienden wederom vercoopen. Hy seyde sy souden geten worden. Ende die selue Konpan Bebe hadde eenen grooten corf vol menschen vleesch voor hem, ende adt van eenen beene ende hieldet my voor den mont, ende vraechde oft ic ooc eten woude, ende ick seyde neen onuernuftich dier en eet vanden anderen niet, soude dan die een mensche vanden anderen eten hy beet in dat been ende seyde Ia waresche, Ic ben een Tyger-dier, het smaect my wel, daer mede ginc ick van hem. Den seluen auont geboot hy, een yegelijck soude sijnen gheuanghenen voor dat Woudt brenghen by dat water op een plaetse, ende dat gebuerde also Daer vergaderen sy haer, ende maecten eenen grooten dans al rontom, daer stonden die gheuanghenen in, daer moesten die gheuanghenen alle ghelijck singhen ende ratelen metten afgoden Tammaraka. Als sy nv ghesonghen hadden, begosten sy te spreken die een na den anderen soo vrymoedich, ende seyden, Ia wy trocken wt als cloecke lieden plegen om onse vyanden te vangen ende teten nv hebt ghy die ouerhant gecreghen ende hebt ons gheuanghen, maer wy en vragen niet daer nae, die weyrachtige stercke lieden steruen in haerder vyanden lant. So is nv ons lant groot die onse sullen haer aen v wel wreken. Ia seyden die ander: Ghy hebt vanden onsen veel verdaen, dat willen wy aen v wreken. Als die reden wt was, voerden een yegelijc die sijne wederom in sijn logement daer na ten derden dage quamen wi weder in haer lantschap, ende een iegelijc voerde sijn gheuanghenen daer hy thuys was. Die inden dorpe vwartibi woonden daer ick in was hadden acht wilde leuendich gheuanghen, ende drie Mamelucken dat welcke Christenen waren namelijck

[fol. G7r]

Diego de Praga ende sijn broeder Dominghus de Praga, ende daer toe oock een Christen die Antonio hiet, den seluen Antonio hadde mijns heeren sone gheuanghen met noch twee ander Mammelucken die welcke oock Christenen waren, ende die voerden sy ghebraden thuys om die daer te eten Ende het was den elfsten dach doen sy wederom thuys quamen van dien dach aen te rekenen dat sy van huys voeren binnen welcken tijt si dese victorie teghen haer vyanden ghecregen hadden daer sy soo wreedelijck ende onmenschelijck mede omghingen.