Uvaerachtige Historie ende beschrijuinge eens Landts in America gheleghen, wiens inwoonders Wilt, Naect, seer godtloos, ende wreede Menscheneeters zijn

[fol. G1v]

¶ Hoe een Francoys schip aen quam ende metten wilden handelede van catoen, ende Brasiliehout, tot welck schip ick gheerne gheweest hadde, maer het en was van God niet versien.
Dat XL. Capittel.

ONtrent acht daghen te vooren als si wouden ten crijch wt varen soo wasser een Francoys schip acht mijlen van daer aen comen in eenen hauene dye Portugaloisers Roi de Ienero noemden, ende op der wilden sprake Iter onne, daer pleghen die Franchoysen Brasilie hout te laden so quamen si nv by dat dorp oock aen daer ick in was met haren boote, ende buetten den wilden peper, meercatten ende papegayen af ende daer quam een wten boot aent landt die der wilden sprake cost ende hiet Iacob, die selue handelde met haer dien bat ick dat hy my mede te schepe name, maer my heeren seyden neen, si en wouden my so niet wech schicken

[fol. G2r]

maer woude veel waren voor mi hebben. Doen seyde ic haer dat si mi selue by dat schip brochten myn vrienden souden my waren genoech gheuen. Sy meynden neen, want de hier metten boot sijn hadden v ten minsten een hemde geuen, midts dat gy naect gaet, maer sy en achten niet op v, alsoot ooc waer was, maer ick seyde sy sullen my int groot schip cleeden als ick daer quame. Sy seyden, dat schip en soude soo corts niet wech varen, sy moesten ten crijgh, maer als sy weder quamen, wouden si my daer by voeren Soo woude den boot wederom wech varen, want het hadde eenen nacht by dat dorp gheanckert. Als ick nv sach dat sy metten boot weder wech wouden varen, dacht ic O ghi genadigen God, als dat schip nv ooc wech vaert ende mi niet mede en neempt, sal ick toch noch onder haer om den hals comen, want het is een volc dat gheen berouwen in en is.

Met dien ghedachte ghinck ick ter hutten wt na dat water toe, ende sy werdent ghewaer, ende liepen my nae, Ic liep voor haer henen, ende sy wouden my grijpen, maer den eersten die mi aen quam sloech ick van my, ende daer was dat heel dorp acter my noch ontquam ic haer, ende swam by den boot. Als ic nv inden boot climmen woude steiten mi die Franchoysen wederom wech, ende meynden waert dat sy my teghen der wilden danck wech namen, mochten si oock teghen haer op staen ende oock haer vyanden worden. Daer swam ick bedroeft wederom nae den lande toe ende dachte nv sie ick wel dattet Gods wille is dat ick langher inder ellenden blijue, ende waert dat ick dat ontloopen niet versocht en hadde soo soude ic achter na gemeynt hebben het waer mijn schult geweest.

[fol. G2v]

Als ick nv wederom by haer aent lant quam waren sy vrolijc ende seyden neen hy coemt weder doen was ic gram en seydt, meint ghi dat ic v so ontlopen woude Ick hebbe daer inden boot gheweest ende mijnen lantsliden gheseyt dat sy haer op schicken souden teghen dat ghy lieden wt den crijch quaempt ende my derwaerts brenghet, dat sy dan veel waren by malcanderen hadden, ende v gauen, alsulcx behaechde haer wel, ende waren wel te vreden.