Uvaerachtige Historie ende beschrijuinge eens Landts in America gheleghen, wiens inwoonders Wilt, Naect, seer godtloos, ende wreede Menscheneeters zijn

Watter ghebuerde als wy wederom thuys voeren, als sy hem geten hadden.
Dat xxxvij. Capittel.

ALs die Feeste nu ghehouden was, voeren wy weder na onse woninge, ende mijn heeren voerden wat ghebraden vleesch met haer, en wy waren drie dagen op die reyse, twelc men anders op eenen dach varen soude, maer het waeyde ende regende seere. So seyden sy my des eersten daeges als wy des auonts hutten maecten int bosch om ons te legeren, ick soude maken dattet niet en regende, so wasser een knecht met ons die hadde noch een been knokel vander Slauen daer noch vlees aen was, ende dat adt hy, ick seyde den iongh hy soude dat been wech worpen. Doen werde hy ende die ander gram, ende seyden dat was haer rechte spijse. Daer by liet ickt blijven, wy waren drie dagen onder wegen. Als wy nv een vierendeel van der mijlen weechs na by die woninghe

[fol. F5r]

quamen en costen wy niet voorder comen, want die baren werden groot, wy togen die naecken op het lant, ende meynden het soude des anderen daechs goet weder worden zijn, soo souden wy die naeckers thuys ghebrocht hebben, maer het was al eeuen geduyrich quaet. Doen wert haer meyninge ouer lant te gaen ende daer na alst goet weder ware, die naeckers te halen. Als wi nu gaen wouden, so aten sy, ende de ionghe knaechde dat been voort af, daer na werp hijt voort wech, ende wy gingen ouer landt, ende terstont werdet ooc goet weder. Wel aen seyde ick, ghy en woudt my niet geloouen, als ick v seyde dat mijn Godt toornich was, om dies wil dat die ionghe dat vleesch soo vanden bene adt, ia meynden die ander, had hijt geten dat ghijs niet ghesien en hadt, so sout wel goet gebleuen hebben. Daer by bleeft. Als ic daer wederom inder hutten quam, so vraechde my de eene die ooc deel aen my hadde, Alkindar genaemt, of ic nu gesien had hoe sy met haren vyanden om gingen, doen seyde ick ia, dat ghyse eet, dat dunct my schrickelijck. Ia seyde hy, dat is ons maniere so doen wy den Portugaloiseren oock. Die selue Alkindar haette my seere, ende hadde geerne ghehadt dat die selue my doot geslaghen hadde, dien hy my gegeuen hadde, Want ghelijck ghy voor verstaen hebt, soo hadde hem de Iupperu wasu een slaue gheschoncken om doot te slaen, op dat hy hem eenen name meer ghewinnen soude, dies hadde hem Alkindar weder ghelooft, dat hy den eersten vyant die hy vinc hem wederom schencken soude. Als hem nu dat niet gebueren en mocht met my, hadde hijt al euen wel gheerne ghedaen, maer doch belette hem dat syn broeder in alle ma-

[fol. F5v]

nieren, want hy vreesde voor meerder plaghe die hem gebueren mochte. Soo hadden nv dese Alkindar te voren eer my de ander derwaerts voerden daer sy dien aten, my op een nieu gedreycht te dooden. Als ick nu weder quam, hadde hy binnen middelen tijt pijn in zijn oogen gecregen, ende most stille liggen, ende en cost niet sien eenen tijt lanck, seyde doen dickwils. Ick soude met mijnen God spreken dat hem die oogen wederom goet werden Doen seyde ick ia, dat hy voortaen niet quaet ouer my en gedachte, doen seyde hy neen, Na sommige daghen creech hy zijn ghesontheyt weder.