Uvaerachtige Historie ende beschrijuinge eens Landts in America gheleghen, wiens inwoonders Wilt, Naect, seer godtloos, ende wreede Menscheneeters zijn

[fol. F2v]

Hoe dat die Francoys die den wilden beuolen hadde datse my eeten souden, weder quam ende ick hem badt dat hy my mede name, maer mijn heeren en wouden my niet verlaten.
Dat XXXV. Capittel.

SO was nv die Francoys Karwattu ware van dien ick voorgheseyt hebbe, doen hy van my tooch metten wilden lieden, die hem gheleyden, ende der Francoysen vrienden bewaren die goeden die de wilde hebben als peper ende soerte van pluymen die welcke sy oock hebben te vergaderen Als hy nv wederom na de oeuer reysde daer die schepen aen comen, genaemt Munguwappe ende Iterroenne, moeste hy daer door reysen daer ick was. Te voren als hy van daer tooch en mercte hy niet anders, dan sy wouden my eten, ende haddet haer ooc beuoelen aldus was hy een tijt lanc wt, ende hi hadde niet anders gemeynt dan ick was doot als hy nv inder hutten wederom by my quam, sprack hi met my op der wilden sprake ende ick ginck dicmael los Doen vraechde hy my oft ic noch leefde doen seyde ic Ic dancke God den heere, dat hy my soo langhe behoedet heeft, so mocht hy vanden wilden mogelijck oock gehoort hebben hoet toeghegaen hadde, ende ick riep hem alleen op een side op dat die wilde niet hooren en souden wat ic seyde tot hem hi sach wel dat mi God noch gespaert hadde dat leuen, Oock en was ick gheen Portugaloiser, maer ick was een Duytsche, ende metten Spaengiaerden om schipbruecx wil onder die portugaloisers comen, dat hy den wilden nv ooc woude segghen soo ick hem gheseyt hadde hoe dat ick van sijnen maechschap waer dat hy my mede nemen woude daer die schepen aen quamen wandt ick sorchde waert dat hy dat niet en dede, sy souden dencken het waren logenen, ende eens op een reyse my dooden als sy gram waren, ende deden hen

[fol. F3r]

een vermaninghe in der wilden sprake ende seyde hem oft hi ooc een Christen hert int lijf gehadt hadde oft gedacht hadde dat na desen leuen een ander comen soude, dat hy daer toe so hadde gheraden dat men my dooden soude. Doen begostet hem te berouwen ende seyde hy en hadde niet anders gemeynt dan ic was een Portugaloiser, dye welcke soo arghen booswichters sijn, als sy yemanden crijgen costen inder Prouincien van Brasilen, die willen sy dan terstont hanghen, het welck oock waer is. Oock seyde hy, sy moesten oock duycken onder haer lieden ende hoe dat die wilde met haren vyanden maecten, so moesten sy te vreden sijn, want sy waren der Portugaloisers erf vyanden. Soo ick hem gebeden hadde seyde hy den wilden, hy en hadde my deerste reyse niet ghekent, maer ic was wt Allemanien, ende was van haren vrienden ende woude my derwaerts nemen daer die schepen plegen aen te comen. Doen seyden mijn heeren, neen sy en wouden my niemant laten, mijn eygen vader ende broeder quamen daer ende brochten een schip vol goets namelijck, bijlen, aecxen, spiegelen, messen, cammen ende scheren, ende gauen haer dat, want si hadden my inder vyanden lant gheuanghen ende ick was haer eyghen Als dye Francoys sulcx hoorde, seyde hi my, ick hoorde wel datse mi niet verlaten en wouden. Doen badt ic hem om Gods wil dat hy my dan halen liet, ende mede in Vrancrijc nemen metten eersten schepen dat comen soude Dat gheloofde hy my ende seyde den wilden dat sy my wel bewaerden ende niet en dooden mijn vrienden souden terstont om my comen, daer mede troc hy voortaen, Als hy nv wech getrocken was doen vraechde my een van myn heeren Alkin dat

[fol. F3v]

miri genaempt niet die siec gheweest hadde, wat die Karwattuwara so die Franchoysen naem was opter wilden sprake, my ghegheuen hadde, ende oft hy van mijn lantslieden gheweest ware, ende wat hy seyde. Ia meynden hi waerom en heeft hy v niet een mes ghegheuen dat ghy my ghegheuen hadt, ende wert toornich. Daer nae als sy alle wederom ghesont waren, begosten si wederom ouer my te murmureren, ende seyden die Francoysen dochten alsoo luttel als de Portugaloisers, alsoo dat my wederom begost te grouwelen ende te vreesen.