✠ Hoe ic so grooten tantsweer hadde
Dat XXVII. Capittel.
HEt gebuerde doen ick in dese groote ellende was, soo ist ghelijck men seyt, dat een ongeluck niet alleen en compt dat mi eenen tant seer dede, so dat ick heel veruiel door die groote pijne doen vraechde mi mijn heere hoe dat quam dat ic so luttel at ick seide mi dede eenen tant wee. Doen quam hy met een dinck van hout ghemaect, ende wouden mi daer mede wttrecken. Maer ick weygerde my daer so seere dat hy af liet doen meynde hy, waert dat ick niedt en ate weder toe name si souden mi dooden eer den rechten tijt quame, Godt weet hoe meynich mael ick soo hertelijcken begeerden dat ic mocht alst sijnen Goddelijcken wille waer steruen, eer dat de wilde daer acht op hadden dat sy haren wille aen mi niet volbrenghen en mochten.
Auteursrechtvrij