Uvaerachtige Historie ende beschrijuinge eens Landts in America gheleghen, wiens inwoonders Wilt, Naect, seer godtloos, ende wreede Menscheneeters zijn

Hoe wy wederom wt die hauene voeren, om dat landt te soecken daer wi hene wouden.
Dat VIII. Capittel

ALs hem nu die wint wten oost oft suydtoosten ghestelt hadde, werdet goet weder ende die wint waeyde wten noortoosten, ende doen gingen wi te seyle, ende voeren weder achterwaerts nae dat voorgenoemde deel landts, Wy seylden twe dagen lanck, soeckende die hauene, ende wy en costense niet bekennen, maer wy merckten nochtans wel by dat lant dat wy by der hauenen ouer gheseylt hadden, want die sonne was so verdonckert dat wyse niet crijghen en costen, ende wy en costen niet wederom achterwaerts om des wints wille, want die wint verstack ons. Maer Godt is een noothelper. Als wy des auonts ons gebet hielden, baden wy Godt om genade, ende het geschiede eer die nacht quam, dat haer droeue wolcken op hieuen na den suyden, derwaerts dat ons die wint verstack.

[fol. C2v]

Eer wy ons ghebet voleyndt hadden, wort den noordtoosten windt stille, ende waeyde niedt dat ment mercken cost, Daer nae hief hem den Suyden wint (die doch in dien tijt des iaers niedt veel en plach te regneren) ende waeyde met eenen sulcken donder ende blixem, datmen hem verschricken mochte, ende dye zee was heel ontstelt want den Suyden wint teghen des Noorden wints baren waeyde. Het was oock so doncker datmen niedt sien en coste, ende den grooten blixem ende donder maecte dat volck also versaecht, dat niemant en wiste waer hy beghinnen soude het seyl te keeren, oock en meynden wy niet anders dan wy en moesten dien nacht alle ghelijck verdrincken.

Ten lesten so gaf God nochtans dat hem dat weder veranderde ende beterde, ende aldus seylden wi derwaerts daer wy des daechs af comen waren, ende sochten die hauene wederom op een nieu, maer wy en constense niet gekennen, mits dat daer veel eylanden by den vasten lande waren. Als wi nv weder in xxviij. gadus quamen, seyde die hooftman totten Piloot dat wy achter een vanden eylanden varen souden ende eenen ancker te gronde soude laten, om te besien ende te weten wat het doch voor een lant ware. Daer voeren wy doen henen ende voeren tusschen twee landen inne, ende laetse in die selue plaetse was een schoon hauene. Daer lieten wy doen den ancker te gronde gaen en also werde wi van sinne dat wy metten boot wt varen souden om na die hauen te vraghen ende te weten wat dat voor een lant was daer wy doen in waren.