Uvaerachtige Historie ende beschrijuinge eens Landts in America gheleghen, wiens inwoonders Wilt, Naect, seer godtloos, ende wreede Menscheneeters zijn

☞ Hoe dat haer sterckte ghemaect was, ende hoe sy teghen ons streden.
Dat vierde Capittel

OM der stadt oft plaetse rondt om daer wy in beleydt waren ghinck een bosch oft wildernisse, daer in hadden sy twee vasticheden oft sterckten gemaeckt van dicken boomen, daer in hadden si des nachts haer

[fol. B5v]

toeulucht, ende oft wy tot haer wt vielen daer wouden sy ons verbeyden. Daer neuen hadden sy ghaten inder eerden ghemaeckt rondt om der

stadt oft plaetse, daer laghen si des daechs in, ende daer wt quamen si des daechs scharmutselen met ons, ende als wy na haer schoten vielen si alle neder, ende meynden si souden den schuet ontbucken. Sy hadden ons soo vast belegheert, dat wy noch af oft aen ghecomen en conden. Si quamen vast voor die stadt ende schoten veel pijlen om hooghe meynende si souden int nederuallen ons inden sterckten treffen. Sy schoten ons ooc pijlen daer sy catoen oft boomwolle ende wasch aen ghebonden ende met vier aen gesteken hadden, ende meynden ons alsoo dye daecken vanden huysen daer mede aen te steecken, ende te verbranden. Ende sy dreichden ons dat sy ons eten souden waert sake dat sy ons ghecrijgen costen.

Wy hadden noch wat te eeten het welcke seer lichtelijc op was ende verteert, want het is daer

[fol. B6r]

int lant een maniere alledage oft ouer den anderen dach versche wortelen te halen ende meel om coeken daer af te maken. Tot sulcken wortelen en costen wy niet ghecomen Als wy nu saghen dat wy victali gebreck lijden moesten, voeren wy met barcken na een Stedeken Tammeaka genaemt, om victalie te halen, soo hadden die wilde lieden groote boomen ouer dat rieuierkens geleit, ende haer der wasser veel ouer beide sijden des oeuers ende meinden ons die reyse te beletten. Wy braken die wederom met gewelt ende het quam in dien middel en tijt dat wy opt droge bleuen, de wilde en costen ons in den schepen niet ghedoen, maer sy werpen veel houts wt haer schansschen den oever ende de schepen, ende meynden dat aen te steken ende haer peper de daer int lant wast daer in te worpen om met domp ende rooc wten schepe te iagen, maer het gelucte haer niet. In middelen tijden quam de vloet weder, ende wy voeren totten stedeken Tammaraka Die inwoonders gauen ons victalie, daer mede vooren wy na dat belech op de voorghenoemde plaetse, sy hadden ons de vaert wederom op een nieu belet ende hadden boomen ouer dat waterken gheleyt gelijck als te vooren. Sy laghen daer by op den oeuer, ende sy hadden twe bomen op een luttel na onder heel afgehouwen, ende bouen aen de bomen hadden sy dingen gebonden Sippe genaemt die wassen gelijck hoppen hagen, maer dese sippo hagen sijn veel dicker, dat eynde vanden voorgenoemde hoppen hagen hadden sy in haren schansen, ende haer meninghe was dat sy als wy quamen ende wilden weder daer door breken, so wouden sy die Sipio trecken, dat die boomen dan voort souden breken, ende op die schepen vallen.

[fol. B6v]

Wy voeren daer by, ende braken daer door. Den eersten boom viel na haer schansse, die ander viel cort achter ons schipken int water Ende eer wy begosten die weyre te breken, riepen wy onse ghesellen inden stedeken datse ons te hulpe souden comen ende als wy beghosten te roepen, soo riepen die wilde ooc, dat ons onse gesellen inde beleegheringhe niet gehooren en conden ende sy en costen ons niet gesien om een bossch dat tusschen haer ende ons lach, anders waren wy so na by haer, dat sy ons wel hadden connen hooren, waert dat die wilde so niet geroepen en hadden, Wy brochten haer die victalie inde stadt Als die wilde saghen datse niet wtgerichten en costen, begeerden sy peys te maecken, ende trocken weder of.

Die Belegeringe duerde by na een maent tijts Vanden wilden bleuen daer sommige doot, maer van onser Christenen geene. Als wy saghen dat haer die wilde tot vrede begeuen hadden, trocken wy wederom na ons schip, dwelck voor Marin lach, Daer haelden wy water in, ende Nandioken meel voor victalie. Die ouerste vander stadt Marin dancte ons, ende wy voeren van daer.